Славечна
| Славечна | |
 | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Выток | каля в. Антонавічы |
| Вусьце | Прыпяць |
| Краіны басэйну | Беларусь, Украіна |
| Вобласьці | Гомельская вобласьць |
| Даўжыня | 158 км |
| Сярэднегадавы сьцёк | 13,7 м³/с |
| Плошча басэйну | 3600 км² |
| Нахіл воднай паверхні | 1,1 ‰ |
Славе́чна — рака ў Беларусі і Ўкраіне, правы прыток ракі Прыпяці (басэйн Дняпра). Цячэ ў Жытомірскай вобласьці, Ельскім і Нараўлянскім раёнах Гомельскай вобласьці. Даўжыня 158 км (у межах Беларусі 109 км). Плошча вадазбору 3600 км² (плошча вадазбору на Беларусі каля 3000 км²). Выдатак вады ў вусьці 13,7 м³/с. Агульны спад ракі 172,7 м. Сярэдні нахіл воднай паверхні 1,1‰.
На рацэ стаіць гістарычнае мястэчка Антонаў.
Асноўныя прытокі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У Славечну Сьвячанскім каналам паступае частка сьцёку з ракі Жалонь.
Агульныя зьвесткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Пачынаецца за 3 км на паўднёвы захад ад вёскі Антонавічаў Оўруцкага раёну на вышыні 280 м над узроўнем мора ў межах Оўруцкага камлюка, цячэ лясістай забалочанай мясцовасьцю раўніны Мазырскае Палесьсе, вусьце за 3 км на паўночны захад ад вёскі Вяжышча Нараўлянскага раёну. Ніжняя плынь ракі ў зоне адсяленьня.
Даліна трапэцападобная, ніжэй за вёску Цешкаў Нараўлянскага раёну зьліваецца з абалонай Прыпяці; пераважная шырыня 0,7—1 км, на некаторых дзялянках у сярэдняй плыні да 2,5 км. Абалона двухбаковая, шырынёй 400—700 м. Рэчышча зьвілістае, на значным працягу ў сярэдняй плыні моцназьвілістае (шырыня 2—8 м), у некаторых месцах у верхняй плыні на тэрыторыі Ўкраіны каналізаванае.
Найвышэйшы ўзровень разводзьдзя ў канцы сакавіка — пачатку красавіка, сярэдняя вышыня над межанным узроўнем 2,3 м, у ніжняй плыні 1,8 м. Замярзае ў канцы сьнежня, крыгалом у сярэдзіне красавіка. Веснавы крыгаход 11 дзён[1].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 338—339.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1 С. 338—339.
- Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 4: Недалька ― Стаўраліт / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1985. — 598 с.
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил.
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971.