Станіслаў Панятоўскі (сын Францішка)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Станіслаў Панятоўскі
С. Панятоўскі. М. Бачыярэлі, сяр. XVIII ст.
С. Панятоўскі. М. Бачыярэлі, сяр. XVIII ст.

Герб «Цяля»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 16 верасьня 1676
Памёр 29 жніўня 1762
Пахаваны
Род Панятоўскія
Бацькі Францішак Панятоўскі
Алена зь Невяроўскіх
Жонка Тэрэза з Войнаў
Канстанцыя з Чартарыйскіх
Дзеці ад 2-га шлюбу: Казімер, Францішак, Станіслаў Аўгуст, Андрэй, Міхал Юры
Дзейнасьць дыплямат, пісьменьнік, палітык

Станіслаў Панятоўскі (16 верасьня 1676 — 29 жніўня 1762) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, Рэчы Паспалітай. Падстолі (1722) і падскарбі вялікі літоўскі (17221731), ваявода мазавецкі (17311782), кашталян кракаўскі1752); генэрал літоўскай артылерыі (17071709) і кавалерыі швэдзкага войска, генэрал-лейтэнант польскага войска.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прадстаўнік шляхецкага роду Панятоўскіх гербу «Цяля», сын Францішка, лоўчага падляскага, і Алены зь Невяроўскіх.

Атрымаў адукацыю ў Вене. Потым запісаўся ў аўстрыйскае войска, ваяваў пад камандаю прынца Яўгена Савойскага. Вярнуўся на радзіму, у канфлікце паміж Сапегамі і шляхтай выступіў на баку Сапегаў, разам зь імі перайшоў у часе Вялікай Паўночнай вайны (17001721) на бок караля Швэцыі Карла XII. Удзельнічаў у бітвах супраць сілаў Аўгуста Моцнага і расейскіх войскаў. Наблізіўся да новаабранага караля і вялікага князя Станіслава Ляшчынскага. Удзельнічаўу бітвах пад Галоўчынам (1708) і Палтавай (1709), дзе ўратаваў жыцьцё Карлу XII.

У 1718 пасяліўся ў Каралеўстве Польскім, дзе яму вярнулі канфіскаваныя маёнткі. У 1720 ажаніўся ў другім шлюбе з князёўнай Канстанцыяй Чартарыйскай, якая ў 1721 набыла маёнтак Воўчын у Берасьцейскім павеце, дзе неўзабаве збудавалі касьцёл і палац — рэзыдэнцыю Панятоўскіх. Увайшоў у шэрагі магнатаў, карыстаўся графскім тытулам. Ягоныя сыны на сойме 1764 атрымалі княскі тытул[1].

Першы раз ажаніўся з Тэрэза Вайнянкай, другі — з Канстанцыяй Чартарыйскай. У другім шлюбе нарадзіліся дзеці:

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Грыцкевіч А. Панятоўскія // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 397.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Станіслаў Панятоўскі (сын Францішка)сховішча мультымэдыйных матэрыялаў