Вартавыя ісламскай рэвалюцыі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
(Перанакіравана з «Стражы ісламскага перавароту»)

Вартавыя ісламскай рэвалюцыі (па-пэрсыдзку: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‎‎) — «сэпахе пасдаране энгэлабэ эсламі») — узброеная служба ў Ісламскай рэспубліцы Іран. Створаная ў 1979 годзе стыхійна падчас ісламскага перавароту ў Іране з аддзелаў ісламскіх рэвалюцыйных камітэтаў, ярых прыхільнікаў Рухолы Мусаві Хамэйні. Прымалі чынны ўдзел у Іранска-ірацкай вайне, таксама стваралі Хэзбалу. Падпарадкоўваецца Рахбару — духоўнаму лідэру Ірану. Узначальвае вартавых брыгадны генэрал Махамат Алі Джафары, які мае свой штаб. Паводле статуту, які быў зацьверджаны ў 1982 годзе, служба вартавых дзеліцца на паветраную, плаўную, пешую часткі й на паспалітае рушэньне (басіч). Колькасьць вартавых ісламскай рэвалюцыі разам з басіч каля 10 000 000 чалавек.

Задачы й будова вартавых ісламскай рэвалюцыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вартавыя ісламскай рэвалюцыі павінныя абараняць заваёвы йсламскага перавароту 1979 году. Яны павінны распаўсюджваць іслам у Іране й за межамі Ірану. Вядуць барацьбу са шкоднікамі й ворагамі ісламскага ладу ў Іране.

Найвышэйшым ваяводам зьяўляецца Аятала Алі Хамэнэі. Яму падпарадкоўваецца ваявода Махамат Алі Джафары.

Паводле ўстаўное граматы, якая была прынятая ў 1982 годзе, вартавыя дзеляцца на лётную, плаўную, польную часткі, аддзелы «Коц» і басіч. Найвышэйшы ваявода — Аятала Алі Хамэнэі абапіраецца на вышэйшую раду, службы, якія падпарадкоўваюцца намесьнікам, злучаную краёвую вайсковую раду й на вайсковыя рады частак (польная, лётная, плаўная), вайсковыя рады ў акругах. Вайсковыя рады адказваюць за падрыхтоўку вайскоўцаў і выкананьне ваенных дзеяньняў.

Найвышэйшы ваявода прызначае ў вайсковыя часткі людзей, якія ведаюць іслам. Яны пільнуюць, каб усе рашэньні вайскоўцаў адпавядалі йсламу. У большасьці сваёй гэта хаджат аль іслам.

Маецца міністэрства вартавых рэвалюцыі. Яно займаецца забясьпячэньнем старажоў харчамі, зброяй і тэхнікай. Ажыцьцяўляе зносіны з мачлісам па пытаньнях, зьвязаных з вартавымі. Міністар вартавых ісламскай рэвалюцыі ўваходзіць ва ўрад Ісламскай рэспублікі Йран, аднак не ўваходзіць у вышэйшую раду абароны, дзе вартавыя прадстаўленыя ваяводам Махаматам Алі Джафары.

Іран падзелены на 16 акругаў, у якіх абавязкова знаходзяцца вайсковыя рады акругаў. Яны ў сваю чаргу дзеляцца на гарадкі, пасты. Межы акругаў не супадаюць з межамі абласьцей.

Колькасьць вартавых ісламскай рэвалюцыі да сёньняшняга дня невядомая. Іранскія ўлады пільна сочаць за настроямі ў вартавых. Іх дух падтрымліваецца пастаянным узьдзеяньнем праз тэлебачаньне, радыё, газэты. Вартавыя дзеляцца на паспалітых вартавых, пастаянных вартавых і на тайных вартавых. Паспалітыя вартавыя праходзяць пачатковую падрыхтоўку й становяцца у запас. Іх бяруць, калі будзе ў іх патрэба (вайна, унутраны мяцеж і г. д.) Пастаянныя вартавыя пасьля пачатковай падрыхтоўкі працягваюць навучаньне й нясуць пастаянную службу. Тайныя вартавыя служаць для выкананьня тайных заданьняў.

Польныя часткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гэта самая вялікая частка вартавых. Іх колькасьць складаецца ад 100 000 да 400 000 чалавек. Маюць на ўзбраеньні гарматы, ракеты, танкі і г. д.

Лётныя часткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На ўзбраеньні маюць каля 300 баявых і 100 ваенна-грузавых самалётаў. Сярод самалётаў ёсьць вырабленыя ў ЗША (купленыя да ісламскага перавароту 1979 году), расейскага паходжаньня. Колькасьць каля 45 000 чалавек.

Плаўныя часткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Узброеныя 3 падводнымі чоўнамі, 3 вельмі малымі падводнымі чоўнамі, 5 сярэднімі караблямі, 20 ракэтнымі катэрамі, 13 караблёў для высадкі людзей на бераг, 3 караблямі для мінаваньня, 28 караблёў для дапамогі старажам. Колькасьць плаўнай часткі ад 18 000 да 25 000 чалавек.

Басіч[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паспалітае рушэньне Ірану. Колькасьць каля 10 000 000 чалавек.