Іван Саверчанка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Іван Саверчанка
Дата нараджэньня 2 красавіка 1962(1962-04-02) (61 год)
Месца нараджэньня
Месца вучобы Магілёўскі пэдагагічны інстытут (1983)
Занятак літаратуразнаўца, гісторык, палітоляг, літаратар, пісьменьнік
Навуковая сфэра Мовазнаўства
Месца працы Інстытут мовы і літаратуры Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі
Навуковая ступень доктар філялягічных навук[d] (2001)
Узнагароды

Іван Саверчанка — беларускі літаратуразнавец, гісторык, палітоляг. Доктар філялягічных навук, прафэсар.[1]

Скончыў Магілёўскі пэдагагічны інстытут (1983), асьпірантуру Інстытуту літаратуры АН БССР (1987). Узнагароджаны прэміяй імя Ф. Багушэвіча Беларускага ПЭН-цэнтру (1999). Працуе вядучым навуковым супрацоўнікам Інстытуту літаратуры Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Дасьледуе гісторыю і тэорыю літаратуры, гісторыю Беларусі, сучасныя праблемы ўлады і дзяржаўнасьці, міжнародныя адносіны.

Асноўныя працы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Астафей Валовіч: гісторыка-біяграфічны нарыс. — Мн., 1992.
  • Канцлер Вялікага Княства: Леў Сапега. — Мн., 1992.
  • Старажытная паэзія Беларусі (XVI — першая палова XVII ст.). — Мн., 1992.
  • Сымон Будны — гуманіст і рэфарматар. — Мн., 1993; На сумежжы культур: Рэнесанс, Рэфармацыя і ранняе барока // Нарысы па гісторыі беларуска-рускіх літаратурных сувязей. — Мн., 1993. — Кн.1. — С. 87—203.
  • Апостал яднання і веры: Язэп Руцкі. — Мн., 1994.
  • Aurea mediokritas. Кніжна-пісьмовая культура Беларусі: Адраджэнне і ранняе барока. — Мн., 1998.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Прэзентацыя і перадача ў дар кніг, якія выйшлі пры падтрымцы МФГС(недаступная спасылка) // Інтэрнэт-партал Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі, 2009-09-21

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]