Імпэратары Сьвятой Рымскай імпэрыі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Сьвяты Рымскі Імпэратар (па-нямецку: Römischer Kaiser ці Römisch-Deutscher Kaiser, лаціна: Romanorum Imperator), быў выбарным манархам, які гаспадарыў, часта намінальна, над дробнымі дзяржаўнымі ўтварэньнямі на абшарах Цэнтральнай Эўропы з 962 да 1806 году.

Герб Максыміліяна II з 1564 да 1576 гг. Імпэратары выкарыстоўвалі выяву двухгаловага арла ў якасьці сымбаля сваёй улады

Першым імпэратарам стаў Атон I Вялікі, які быў каранаваны Рымскім імпэратарам Папам Янам XII 2 лютага 962 году. У далейшым тытул быў зьменены на Нямецка-Рымскі імпэратар. Імпэратары былі каранаваныя Папам Рымскім па сваім абраньні Імпэрскімі Электарамі таксама вядомымі як Курфюрсты. З 16 стагодзьдзя, аднак, традыцыя была перарваная. Апошняя папская каранацыя ў Рыме адбылася ў 1530 годзе пры ўзьвядзеньні на пасад Карла V. З адрачэньнем Франца II ў 1806 годзе пад час Напалеонаўскіх войнаў Імпэрыя спыніла сваё існаваньне, а зь ёй і тытул Імпэратара.

Аттонская (Саксонская) дынастыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сальская (Франкская) дынастыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дынастыя Супленбургераў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дынастыя Штаўфэнаў (Гогэнштаўфэнаў)[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дынастыя Вэльфаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дынастыя Штаўфэнаў (Гогэнштаўфэнаў)[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дынастыя Люксэмбургаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дынастыя Віттэльсбахаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дынастыя Люксэмбургаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дынастыя Габсбургаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дынастыя Віттэльсбахаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дынастыя Габсбургаў-Лятарынгскіх[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Імпэратары Сьвятой Рымскай імпэрыісховішча мультымэдыйных матэрыялаў