Аляксандар Баршчэўскі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Баршчэўскі.
Аляксандар Баршчэўскі
Алесь Барскі
Род дзейнасьці паэт і літаратуразнавец
Дата нараджэньня 2 лістапада 1930
Месца нараджэньня в. Бандары, Беластоцкае ваяводзтва, Польшча
Дата сьмерці 28 сакавіка 2022
Месца сьмерці
Грамадзянства Сьцяг ПольшчыПольшча (1930—1939),
Сьцяг СССРСССР (1939—1941),
Сьцяг ПольшчыПольшча (1944—2022)
Месца вучобы
Занятак літаратуразнаўца, паэт, філёляг, прафэсар унівэрсытэту, літаратар
Навуковая сфэра бэлетрыстыка[1], паэзія[1] і літаратуразнаўства[1]
Месца працы
Узнагароды
Мэдаль Францішка Скарыны
Мэдаль Францішка Скарыны

Алякса́ндар Баршчэ́ўскі (псэўданім Але́сь Ба́рскі, 2 лістапада 1930, вёска Бандары, Беластоцкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка — 28 сакавіка 2022) — беларускі паэт і літаратуразнавец. Доктар філялягічных навук.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся 2 лістапада 1930 году ў вёска Бандары Беластоцкага ваяводзтва Польскай Рэспублікі. У 1955 годзе скончыў Лодзкі ўнівэрсытэт. 3 1956 году — выкладчык Варшаўскага ўнівэрсытэту на катэдры беларускай філялёгіі Варшаўскага ўнівэрсытэту, з 1975 году — загадчык гэтай катэдры. У 1966-м абараніў у Варшаўскім унівэрсытэце кандыдацкую дысэртацыю на тэму «Творчасьць Якуба Коласа 1906—1930 гадоў». У 1993 годзе атрымаў званьне ганаровага доктара БДУ ў Менску.

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Як паэт дэбютаваў у зборніку «Рунь» (Беласток, 1959). Аўтар паэтычных зборнікаў «Белавескія матывы» (Беласток, 1962), «Жнівень слоў» (Беласток, 1967), «Мой бераг» (Менск, 1975), «Блізкасьць далёкага» (Беласток, 1983), «Лірычны пульс» (Менск, 1987).

Аўтар унівэрсытэцкіх падручнікаў, шматлікіх іншых артыкулаў, што выдаваліся ў Беластоку і Менску, цыклу артыкулаў «Беларуская літаратура і беларускі фальклёр» (1965—1988), унівэрсытэцкіх падручнікаў «Гісторыя беларускай літаратуры — фальклёр» (1976), «Гісторыя беларускай літаратуры — пісьменнасьць Кіеўскай Русі і Вялікага Княства Літоўскага» (1981) і інш. Пераклаў на польскую мову зборнік казак Меншчыны, Гарадзеншчыны і Магілёўшчыны «Невычэрпны збан» (1976).

Чалец Зьвязу польскіх пісьменьнікаў з 1962 году. Узначальваў Беларускае літаратурнае аб’яднаньне «Белавежа» пры Галоўным праўленьні Беларускага грамадзка-культурнага таварыства ў Польшчы.

Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]