Аляксей Гаўрыловіч

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Аляксей Гаўрыловіч
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 5 студзеня 1990(1990-01-05)[1][2] (34 гады)
Рост 184 см[3]
Вага 79 кг[3]
Пазыцыя абаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб Дынама Менск
Нумар 4
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2009—2012 Дынама Менск 32 (0)
2012 → Нафтан 25 (0)
2013—2015 Гомель 71 (1)
2015 Слуцак 12 (0)
2016—2018 Дынама Берасьце 46 (1)
2016 Белшына 14 (1)
2018—2019 Дынама Менск 35 (2)
2020 Акжэтпэс 16 (0)
2021 Нёман Горадня 5 (0)
2021—2022 Чайка[d] 26 (1)
2022—2023 Валгар[d] 19 (1)
2023—4 Дынама Менск 14 (1)
Зборныя
2010—2012 Беларусь (да 21) 12 (0)
2017—2018 Беларусь 3 (0)

¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі
для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на
21 красавіка 2024.

Аляксей Гаўрыловіч (нарадзіўся 5 студзеня 1990 году) — беларускі футбаліст, абаронца менскага «Дынама». У 2017—2018 гадах правёў 3 матчы за нацыянальную зборную Беларусі.

Кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клубная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выхаванец пінскай СДЮШАР-3. З 2008 году гуляў за менскае «Дынама», але пераважна за дубль. У другой палове сэзону 2011 году, калі галоўным трэнэрам быў Сяргей Аўчыньнікаў, трывала трапляў у асноўны склад менскае каманды. У сакавіку 2012 году быў аддадзены ў арэнду наваполацкаму «Нафтану». Здолеў стаць гульцом першай адзінаццаткі наваполацкага клюбу. 20 траўня 2012 году, забіўшы апошні пасьляматчавы пэнальці ў браму «Менску», дапамог «Нафтану» здабыць Кубак Беларусі 2012 году. У студзені 2013 году перайшоў у «Гомель»[4], дзе адразу стаў гульцом пачатковага складу. Звычайна гуляў на пазыцыі цэнтральнага абаронцы, часам выкарыстоўваўся як апорны паўабаронца ці флянгавы абаронца.

Сэзон 2014 году распачаў у якасьці правага абаронцы, але неўзабаве быў пераведзены на левы флянг і замацаваўся на новае пазыцыі. У студзені 2015 году падоўжыў кантракт з «Гомлем»[5]. Неўзабаве выправіўся на прагляд у клюб расейскае Прэм’ер-лігі «Мардовія», але ў выніку застаўся ў «Гомлі»[6]. У сэзоне 2015 году быў адным зь лідэраў каманды і пачаў выступаць у цэнтры абароны. У ліпені 2015 году празь нявыплаты з боку клюбу зьвярнуўся па грошы ў АБФФ[7], а неўзабаве па ўзаемнай згодзе пакінуў «Гомель»[8]. У жніўні 2015 году падпісаў кантракт з клюбам «Слуцак»[9]. Замацаваўся ў асноўным складзе «Слуцка», але па заканчэньні сэзону ў лістападзе 2015 году пакінуў клюб[10].

У студзені 2016 году перайшоў у бабруйскую «Белшыну»[11]. У ліпені 2016 году падпісаў кантракт зь берасьцейскім «Дынама»[12], дзе стаў асноўным цэнтральным абаронцам, а неўзабаве і капітанам. У чэрвені і ліпені 2017 году не гуляў праз пашкоаджаньні, апасьля вярнуўся ў стартавы склад. У ліпені 2018 году паводле пагадненьня бакоў пакінуў берасьцейскі клюб[13] і неўзабаве стаў гульцом менскага «Дынама»[14], дзе таксама хутка замацаваўся ў стартавым складзе. У другой палове 2019 году выконваў функцыі капітана каманды. У студзені 2020 году паводле пагадненьня бакоў скасаваў кантракт з дынамаўцамі[15] і хутка перайшоў у казаскі «Акжэтпэс»[16]. У лютым 2021 году пачаў трэнавацца з гарадзенскім «Нёманам» і неўзабаве склаў пагадненьне[17]. Ужо ў траўні 2021 году паводле дамовы з кіраўніцтвам зышоў з гарадзенскага клюбу[18].

У чэрвені 2021 году падпісаў двухгадовы кантракт з клюбам «Чайка» з расейскай ФНЛ[19]. Празь месяц пакінуў «Чайку» пасьля таго, як яна за ўдзел у дамоўных матчах была пераведзена ў больш ніжэйшы дывізіён[20], аднак неўзабаве вярнуўся ў каманду. Пакінуў клюб па заканчэньні сэзону ў чэрвені 2022 году[21] і неўзабаве далучыўся да складу астраханскага «Валгару»[22]. У чэрвені 2023 году пакінуў астраханскі клюб па заканчэньні кантракту[23]. У жніўні 2023 году яшчэ раз стаў футбалістам менскага «Дынама»[24]. У сьнежні 2023 году падоўжыў кантракт з клюбам[25].

Міжнародная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гуляў за моладзевую зборную Беларусі. У 2011 годзе разам з Арцёмам Салаўём увайшоў у канфлікт з галоўным трэнэрам Юрыем Шуканавым, праз што перастаў выклікацца ў зборную. Пасьля адстаўкі Шуканава ў чэрвені 2012 году новы трэнэр Аляксей Вяргеенка вярнуў Гаўрыловіча ў моладзевую зборную. Таксама выступаў у складзе алімпійскай зборнай. На Алімпійскіх гульнях 2012 году выйшаў на замену ў адным матчы.

Дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Беларусі 9 лістапада 2017 году ў таварыскім матчы супраць зборнай Армэніі.

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Статыстыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Гомель 2015 Найвышэйшая ліга 13 1
Слуцак 12 0
Белшына 2016 Найвышэйшая ліга 14 1
Дынама Берасьце 14 0
2017 Найвышэйшая ліга 19 0
2018 Найвышэйшая ліга 13 1
Дынама Менск 13 2

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б в Aleksey Gavrilovich // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б в Alyaksey Hawrylovich // FBref.com (мн.)
  3. ^ а б в г д е https://dinamo-minsk.by/blr/asnouny-sklad/2023/alyaksej-gaurylovich
  4. ^ Кузьменок переходит в "Динамо" Минск, Гаврилович станет игроком ФК "Гомель" Архівавана 4 сакавіка 2016.
  5. ^ "Гомель" продлил контракт с Гавриловичем
  6. ^ Переход Гавриловича в "Мордовию" не состоится
  7. ^ Алексей Гаврилович: «Обращение в АБФФ? Поболовец сказал: «Пишите, это ваше право»
  8. ^ Павел Ситко и Алексей Гаврилович расстались с "Гомелем"
  9. ^ Алексей Гаврилович подписал контракт со «Слуцком» (рас.)
  10. ^ Милько, Бамба, Куаджа, Себаи и Гаврилович покинули "Слуцк"
  11. ^ Матвеенко, Булыга, Комаровский, Хачатурян и еще пять игроков подписали контракты с «Белшиной» (рас.)
  12. ^ Торрес, Букаткин, Фамейе, Гаврилович и еще пять игроков подписали контракты с брестским «Динамо» (рас.)
  13. ^ Брестское "Динамо" объявило о расторжении контрактов с Милевским и Гавриловичем
  14. ^ Алексей Гаврилович подписал контракт с минским «Динамо» (рас.)
  15. ^ Гаврилович и минское "Динамо" прекратили сотрудничество
  16. ^ Гаврилович стал игроком "Окжетпеса"
  17. ^ Гаврилович стал игроком "Немана"
  18. ^ "Неман" расторг контракт с Гавриловичем
  19. ^ Гаврилович подписал двухлетний контракт с "Чайкой"
  20. ^ Гаврилович ушел из "Чайки" спустя месяц после подписания контракта. Ранее команду перевели из ФНЛ в ПФЛ
  21. ^ Гаврилович покинул "Чайку"
  22. ^ Алексей Гаврилович стал игроком "Волгаря"
  23. ^ Гаврилович и Ращеня покинули "Волгарь" (рас.) Праверана 2023-06-15 г.
  24. ^ Алексей Гаврилович стал игроком минского "Динамо" (рас.) Праверана 2023-08-03 г.
  25. ^ Столичное "Динамо" пролонгировало соглашения с тремя футболистами (рас.)

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Аляксей_Гаўрыловіч&oldid=2484399»