Аміляпэктын

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Аміляпэктын

Аміляпэктын (ад грэц. ámylon[1] — «крухмал», стар.-грэц. πηκτός — зацьвярдзелы) — адзін з асноўных поліцукрыдаў крухмалу, які складаецца з разгалінаваных ланцужкоў малекул глюкозы, монацукрыдныя рэшткі зьвязаныя α (1 → 4) і α (1 → 6) гліказіднымі сувязямі.

Уласьцівасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Малекулярная маса дасягае 1 000 000. Зь ёдам дае чырвона-фіялетавую афарбоўку. Амаль не растваральны ў халоднай вадзе, у гарачай вадзе ўтварае студзяністую частку клейстара.

Знаходжаньне ў прыродзе[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Доля аміляпэктыну ў бульбяным, кукурузным, рысавым крухмале — 76-81%.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Слоўнік іншамоўных слоў у 2-х тамах., Мн., 1999, Т.1, С.77