Барыс Ваньнікаў

	Барыс Ваньнікаў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	26 жніўня (7 верасьня) 1897; Баку, Расейская імпэрыя;
Памёр:	22 лютага 1962 (64 гады); Масква, СССР;
Партыя:	РКП(б); Партыя сацыялістаў-рэвалюцыянэраў (1917);
Дзеці:	Рафаіл Ваньнікаў[d]
Адукацыя:	Маскоўскі дзяржаўны тэхнічны ўнівэрсытэт імя Баўмана[d] (1926);
Узнагароды:	; ;
	Барыс Ваньнікаў у Вікісховішчы

Бары́с Льво́віч Ва́ньнікаў (26 жніўня 1897, Баку — 22 лютага 1962, Масква) — савецкі дзяржаўны дзяяч. Адзін зь першых грамадзянаў СССР, хто тройчы атрымаў званьне Герой Сацыялістычнай Працы (1942, 1949, 1954).

У 1945—1953 — начальнік Першага галоўнага ўпраўленьня пры СНК СССР (з 1946 — пры Савеце міністраў) СССР (арганізацыя вытворчасьці ядзернай зброі). Тройчы Герой Сацыялістычнай Працы (1942, 1949, 1954), двойчы ляўрэат Сталінскай прэміі (1951, 1953). Генэрал-палкоўнік інжынэрна-тэхнічнай службы (1944).

Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

тройчы Герой Сацыялістычнай Працы (1942^[3], 1949, 1954)
шэсьць ордэнаў Леніна (1939, 1942, 1944, 1947, 1954, 1957)
Ордэн Суворава I ступені (1945)
Ордэн Кутузава I ступені (1944)
Сталінская прэмія (1951)
Сталінская прэмія (1953)

Публікацыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ванников Б. Л. Записки наркома
Из записок Наркома вооружения. // Военно-исторический журнал, 1962, № 10.
Оборонная промышленность СССР накануне войны. // Вопросы истории 1968, № 10; 1969, № 1.
Из записок наркома. // Новая и новейшая история. 1988. № 1.

Памяць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Бюст у Баку, усталяваны ў 1982 року.
Машынабудаўнічы завод «Штамп», названы імем Ваньнікава (Тула, Расея).

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Ванников Борис Львович // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
^ ^а ^б Boris Lvovich Vannikov // TracesOfWar
^ Указ Президиума Верховного Совета СССР Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Социалистического Труда товарищам Быховскому А. И., Ванникову Б. Л., Гонор Л. Р., Еляну А. С., Новикову и Устинову Д. Ф.» от 3 июня 1942 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1942. — 15 июня (№ 22 (181)). — С. 1.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Абрамов А. С. У кремлёвской стены. М., 1984. С. 273—274.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

[_3c75ad1034389b1a-1] а ^б ^в ^г ^д ^е Ванников Борис Львович // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.

[_a66d82f81b373554-2] а ^б Boris Lvovich Vannikov // TracesOfWar

[3] Указ Президиума Верховного Совета СССР Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Социалистического Труда товарищам Быховскому А. И., Ванникову Б. Л., Гонор Л. Р., Еляну А. С., Новикову и Устинову Д. Ф.» от 3 июня 1942 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1942. — 15 июня (№ 22 (181)). — С. 1.

[1]

[2]

[3]