Буда Лельчыцкая

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Буда Лельчыцкая
трансьліт. Buda Lieĺčyckaja
Першыя згадкі: XX стагодзьдзе
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гомельская
Раён: Лельчыцкі
Сельсавет: Лельчыцкі
Вышыня: 134 м н. у. м.
Насельніцтва: 364 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2356
Паштовы індэкс: 247869
СААТА: 3228832006
Нумарны знак: 3
Геаграфічныя каардынаты: 51°51′0″ пн. ш. 28°21′47″ у. д. / 51.85° пн. ш. 28.36306° у. д. / 51.85; 28.36306Каардынаты: 51°51′0″ пн. ш. 28°21′47″ у. д. / 51.85° пн. ш. 28.36306° у. д. / 51.85; 28.36306
Буда Лельчыцкая на мапе Беларусі ±
Буда Лельчыцкая
Буда Лельчыцкая
Буда Лельчыцкая
Буда Лельчыцкая
Буда Лельчыцкая
Буда Лельчыцкая

Бу́да Ле́льчыцкая[1]вёска ў Лельчыцкім раёне Гомельскай вобласьці, за 9 км на паўночны ўсход ад раённага цэнтру Лельчыцаў, за 75 км на захад ад чыгуначнай станцыі Ельску. Буда Лельчыцкая ўваходзіць у склад Лельчыцкага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На пачатку XX стагодзьдзя вёска Буда-Лельчыцкай воласьці Мазырскага павету Менскай губэрні.

У красавіку 1943 году нямецка-фашысцкія захопнікі спалілі ўсю вёску і загубілі 22 жыхары.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • XX стагодзьдзе: 1909 год — 54 двары, каля 360 жыхароў; 1917 год — 84 двары, 508 жыхароў; 1923 год — 482 жыхары; 1940 год — 145 двароў, 315 жыхароў; 1998 год — 153 двары, 424 жыхары; 1999 год — 417 жыхароў; 2000 год — 152 двары, 449 жыхароў
  • XXI стагодзьдзе: 2010 год — 364 жыхары

Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Малочна-таварная фэрма. Базавая школа, бібліятэка, фэльчарска-акушэрскі пункт, 2 крамы. Дзейнічае экспэрымэнтальная база «Убарць».

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf) С. 217

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лельчыцкага р-на. — Мн.: Паліграфафармленне, 2002. — 606 с.: іл. ISBN 985-6351-13-8.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]