Жорж Дзюбі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Жорж Дзюбі
па-француску: Georges Duby
Дата нараджэньня 7 кастрычніка 1919(1919-10-07)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 3 сьнежня 1996(1996-12-03)[1][2][5][…] (77 гадоў)
Месца сьмерці
Месца вучобы
Занятак гісторык, прафэсар унівэрсытэту, мэдыявіст, мастацтвазнавец
Навуковая сфэра сярэдневяковая гісторыя[d]
Месца працы
Навуковы кіраўнік Шарль-Эдмон Пэрэн[d]
Узнагароды

Жорж Дзюбі (па-француску: Georges Duby; 7 кастрычніка 1919 — 3 сьнежня 1996) — францускі гісторык, прадстаўнік школы «Аналаў». Дасьледаваньні скіраваны на вывучэньне Сярэднявечча, асабліва яго эканамічнай і сацыяльнай структуры.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

1950—1951 — выкладаў ў Бэзансоне, а з 1951 па 1970 год — ва ўнівэрсытэце Марсэлю. Пазьней працаваў у Калеж дэ Франс. Чалец Францускай акадэміі.

Унёсак Дзюбі ў сацыяльную гісторыю палягае ў разглядзе людзей у межах сацыяльнай структуры, што адбівалася на іх дзеяньнях, а часта і вызначала іх. Яго цікавіла разьвіцьцё ў часовай і вельмі расьцягнутай пэрспэктыве, дзе знаходзілі месца асобныя гістарычныя падзеі і пэрсоны.

Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • La Société aux XIe et XIIe siècles dans la région mâconnaise, Paris, Éditions de l’École des Hautes Études en Sciences Sociales, 1953.
  • Le Dimanche de Bouvines (27 juillet 1214), Gallimard (Trente journées qui ont fait la France), Paris, 1973 (ISBN 2-07-032295-5). Duby y montre qu'un historien des Annales peut aussi, à l'occasion, traiter d'un événement.
  • L'An Mil, Julliard, Paris, 1974 (ISBN 2-07-032774-4)
  • Le Temps des cathédrales. L'Art et la société (980–1420), Gallimard, Paris, 1976 (Grand Prix Gobert 1977) (ISBN 2-07-029286-X)
  • Les Trois Ordres ou l'imaginaire du féodalisme, Gallimard, Paris, 1978 (ISBN 2-07-028604-5)
  • Le Chevalier, la Femme et le Prêtre. Le Mariage dans la France féodale, Hachette, Paris, 1981 (ISBN 2-01-279071-2)
  • Guillaume le Maréchal ou le meilleur chevalier du monde, Fayard, Paris, 1984 (ISBN 2-07-032344-7). La biographie de Guillaume le Maréchal, qui s'élève dans la hiérarchie féodale par ses dons jusqu'à devenir l'un des hommes plus puissant du royaume d'Angleterre.
  • Histoire de la vie privée, en co-direction avec Philippe Ariès (5 vol.), Le Seuil, Paris, 1985, ISBN 2-02-008987-4
  • Atlas historique mondial, Larousse, Paris, 2000, 350 pages (ISBN 2-03-505044-8).
  • L'Histoire continue, Éditions Odile Jacob, 2001, ISBN 2-7381-1042-8
  • Histoire de la France rurale, en co-direction avec Armand Wallon (4 vol.), Le Seuil, Paris, 1976

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]