Камэрун

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Камэрун
République du Cameroun
Сьцяг Камэруну Герб Камэруну
Сьцяг Герб
Нацыянальны дэвіз: «Paix, Travail, Patrie» («Мір, праца, Бацькаўшчына»)
Дзяржаўны гімн: «Ô Cameroun, Berceau de nos Ancêtres»
Месцазнаходжаньне Камэруну
Афіцыйная мова француская, ангельская
Сталіца Яундэ
Найбуйнейшы горад Дуала
Форма кіраваньня рэспубліка
Поль Бія
Філемон Янг
Плошча
 • агульная
 • адсотак вады
53-е месца ў сьвеце
475 442 км²
1,3
Насельніцтва
 • агульнае (2009)
 • шчыльнасьць
58-е месца ў сьвеце
18 879 301
39,7/км²
СУП
 • агульны (2008)
 • на душу насельніцтва
84 месца ў сьвеце
$41,467 млрд
$2139
Валюта Франк КФА (XAF)
Часавы пас WAT (UTC+1)
Незалежнасьць
— ад Францыі і Вялікабрытаніі

1 студзеня 1960 і 1 кастрычніка 1961
Аўтамабільны знак CM
Дамэн верхняга ўзроўню .cm
Тэлефонны код +237
Мапа Камэруну
Мапа Камэруну

Камэру́н (па-француску: Cameroun, па-ангельску: Cameroon), Рэспубліка Камэрун — краіна ў Цэнтральнай Афрыцы, мае выхад да Гвінэйскай затокі. Мяжуе зь Нігерыяй, Чадам, Цэнтральна-Афрыканскай Рэспублікай, Габонам, Гвінэяй і Рэспублікай Конга.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У выніку Вэрсальскай дамовы тэрыторыя Камэруну была падзеленая паміж Вялікабрытаніяй і Францыяй.

Камэрун атрымаў незалежнасьць 1 студзеня 1960 году, першым прэзыдэнтам стаў Ахмаду Ахіджа, лідэр Камэрунскага саюзу.

У выніку рэфэрэндума 20 траўня 1972 году Камэрун з фэдэратыўнай распублікі пераўтварыўся ва ўнітарную.

Палітыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Камэрун — дэмакратычная рэспубліка з шматпартыйнай выбарчай палітычнай сыстэмай. Сучасная канстытуцыя была прынятая ў 1972 годзе, былі ўнесеныя папраўкі ў 1995 годзе. Заканадаўчай ўладай зьяўляецца Народны Сход, 180 удзельнікаў якога выбіраюцца на пяцігадовы тэрмін. Ён зьбіраецца тры разы на год. Кіраўніком дзяржавы зьяўляецца прэзыдэнт, які выбіраецца на 7 гадоў. Прэзыдэнт мае значную ўладу: можа самастойна фармаваць урад, назначаць кіраўнікоў дзяржаўных прадпрыемстваў і г. д. Папраўка 1995 году зацьвярджае стварэньне стоасабовага сэнату, але да нашых дзён ён так і ня створаны. Выканаўчую ўладу прадстаўляе ўрад, начале з прэм’ер-міністрам, які назначаецца прэзыдэнтам.

Кіруючай партыяй з 1961 году зьяўляецца «Дэмакратычнае аб’яднаньне камэрунскага народа».

Адміністрацыйны падзел[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Правінцыі Камэруну

Камэрун дзеліцца на 10 правінцыяў:

Правінцыя Цэнтар Плошча, км² Насельніцтва(2007), чал.
Адамава Нгаўндэрэ 63 691 838 689
Усходняя Бертуа 109 011 875 949
Заходняя Бафусам 13 872 2 269 136
Літарал Дуала 20 239 2 294 540
Паўночная Гаруа 65 576 1 409 445
Паўночная Ўскрайняя Маруа 34 246 3 142 883
Паўночна-Заходняя Баменда 17 810 2 095 538
Цэнтральная Яундэ 68 926 2 797 212
Паўднёва-Заходняя Буэа 24 471 1 419 269
Паўднёвая Эбалова 47 110 633 082

Геаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паверхня Камэруну на ўзьбярэжжы раўнінная, далей ў глыб краіны паступова павышаецца і пераходзіць у Камэрунскія горы.

Асноўныя рэкі: Рыа дэль-Рэй, Меме, Мунга, Бімбія.

Клімат — трапічны, сьпякотны. Год падзяляецца на 4 часткі: пэрыяд моцных дажджоў, самай нізкай тэмпэратуры (зь ліпеня да жніўня), пэрыяд навальніц і тарнада (верасень — кастрычнік), пэрыяд непрацяглых ліўняў (лістапад — люты), пэрыяд частных грозаў і самай высокай тэмпэратуры году (сакавік — травень). У самыя халодныя месяцы (з чэрвеня да жніўня) сярэдняя тэмпэратура 22,6°С, у самы цёплы (сакавік) 26,5°С. Большая частка паверхні краіны — гэта густыя трапічныя лясы з разнастайным жывёльным і расьлінным сьветам.

Дэмаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У краіне існуе каля 250 этнічных груп. Самай вялікай зьяўляюцца пагвэ, бамілэке, дуала, банту, фульбэ. 60% насельніцтва хрысьціяне, 35% — мусульмане, астатнія прытрымліваюцца традыцыйных вераў.

Афіцыйныя мовы — француская і ангельская.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]