Царква Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы (Сар’я)

храм
Царква Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы

Краіна	Беларусь
Вёска	Сар’я
Каардынаты	55°54′54.72″ пн. ш. 27°53′13.2″ у. д. / 55.9152° пн. ш. 27.887° у. д. / 55.9152; 27.887Каардынаты: 55°54′54.72″ пн. ш. 27°53′13.2″ у. д. / 55.9152° пн. ш. 27.887° у. д. / 55.9152; 27.887
Канфэсія	праваслаўе
Эпархія	Полацкая япархія
Архітэктурны стыль	нэаготыка
Аўтар праекту	Густаў Шахт
Дата заснаваньня	1852
Будаваньне	1852—1857 гады
Статус	Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Царква Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы на мапе Беларусі Царква Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы
Царква Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы на Вікісховішчы

Царква́ Ўсьпе́ньня Прасьвято́й Багаро́дзіцы, раней Касьцёл Найсьвяце́йшай Па́нны Мары́і^[1]^[2] — нэагатычны храм у вёсцы Сар’я Дрысенскага раёну Віцебскай вобласьці, адзін з найбольш выразных нэагатычных храмаў Беларусі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пабудаваны ў 1852—1857 гадах у стылі нэаготыкі на сродкі пана Ігнація Лапацінскага ў памяць ягонай горача каханай жонкі Марылі, якая рана пайшла з жыцьця. Аўтар праекту — прускі архітэктар Густаў Шахт. Асноўны будаўнічы матэрыял — чырвоная цэгла.

Па задушэньні паўстаньня 1863—1864 гг., у 1865 г. касьцёл быў канфіскаваны ўладамі «па прычыне ягонай прыгажосьці» й перададзены праваслаўным.

Храм быў зачынены савецкай уладай у 1935 г., пасьля Другой сусьветнай вайны ягонае памяшканьне выкарыстоўвалася пад склад. У канцы 80-х гадоў храм быў часткова адрамантаваны.

Па прадстаўленьні Віцебскага абласнога савету народных дэпутатаў Пастановай Савету Міністраў СССР ад 27.09.1990 г. храм быў перададзены ў бясплатнае карыстаньне зарэгістраванай каталіцкай суполцы. Але з кастрычніка 1990 г. храм выкарыстоўваецца праваслаўнай суполкай у в. Сар’я.

Насупраць касьцёла на месцы фамільных могілак роду Лапацінскіх цяпер пастаўлены памятны камень.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Касьцёл зьяўляецца прамавугольным у пляне, мае пяцігранную апсыду і дзьве невялікія сакрысьціі. Галоўны фасад мае ступеньчатую кампазыцыю, якая складаецца з трох частак. Цэнтральную частку будынка завяршаюць дзьве шатровыя вежы, якія трымаюцца на пяцігранных рабрыстых контрфорсах. Па пэрымэтры храма сьцены ўмацаваныя 12 лапаткамі зь вежамі, а таксама завершаныя аркатурным паяском і скразной востразубчастай аркадай. Аконныя праёмы будынку стральчатыя і маюць прафіляваныя ліштвы. Асноўнае памяшканьне храма ўнутры перакрытае крыжовымі скляпеньнямі. Хоры з аркавай балюстрадай падтрымліваюцца дзьвюма калёнамі.^[1]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ ^а ^б Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь // склад. В. Я. Абламскі, І. М. Чарняўскі, Ю. А. Барысюк. — Менск : БЕЛТА, 2009. — 684 с.: іл. ISBN 978-985-6828-35-8
^ Sarya // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew. — Warszawa, 1889. S. 328

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Царква Ўсьпеньня Прасьвятой Багародзіцы (Сар’я) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[spis-1] а ^б Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь // склад. В. Я. Абламскі, І. М. Чарняўскі, Ю. А. Барысюк. — Менск : БЕЛТА, 2009. — 684 с.: іл. ISBN 978-985-6828-35-8

[sgkp-2] Sarya // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew. — Warszawa, 1889. S. 328

[1]

[2]