Ордэн базылянаў-мэлькітаў алепінцаў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Ордэн базылянаў-мэлькітаў алепінцаў (па-лацінску: Ordo Basilianus Aleppensis Melkitarum) — каталіцкі Ордэн усходняга абраду. Прытрымліваецца статуту, складзеным сьвятым Васілём Вялікім.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заснаваны ў 1829 у Лібане як адгалінаваньне ад шувайрытаў. Зацьверджаны Сьвятым Пасадам у 1832. У 1934 Ордэн разам зь іншымі мэлькіцкімі Законамі новую канстытуцыю (канчаткова зацьверджаная ў 1956). Манаскія мясьціны знаходзяцца ў Эгіпце і Судане.

Статыстыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

год манахі зь іх сьвятароў парафіі
1990 48 30
1998 37 29 13
2000 37 28
2001 31 26
2002 32 26 10
2005 34 25 9

Прадстаўнікі Ордэну ў касьцёльнай герархіі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніца: айцец Ісыдар Патрыла, «Католическая энциклопедия»

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]