Пустазельле

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Пасевы, засьмечаныя васільком сінім

Пустазе́льле, пустазельныя расьлінырасьліны, рост якіх на пэўных участках непажаданы.

Пустазельлю ўласьцівы вялікая пладавітасьць, непатрабавальнасьць да якасьці глебы й кліматычных умоваў. Пустазельле пагаршае ўмовы разьвіцьця культурных расьлінаў, зьніжае ураджай і ягоную якасьць, перашкаджае эфэктыўнаму выкарыстаньню сельскагаспадарчых машынаў, спрыяе пашырэньню шкоднікаў, зьмяншэньню прапускной здольнасьці мэліярацыйных сыстэмаў і іншае. Многія з пустазельных расялінаў ёсьць атрутнымі.

Мяжа паміж пустазельнымі й культурнымі расьлінамі дастаткова ўмоўная. Напрыклад, сланечнік у выпадку асыпаньня вялікай колькасьці насеньня на глебу, можа засьмеціць пасевы азімай пшаніцы[1]. Некаторыя пустазельныя расьліны, як то васілёк сіні, не сустракаюцца па-за межамі аграбіяцэнозаў.

Паводле месца росту пустазельле падзяляецца на:

  • ральлёвае (сэгетальнае),
  • сьмеццевае (рудэральнае),
  • пустазельле прыродных угодзьдзяў.

На тэрыторыі Беларусі вядомы каля 300 відаў пустазельля. Найбольш пашыраны аднагадовыя, як то лебяда белая, свінакроп палявы, пупок палявы, зоркаўка сярэдняя, і шматгадовыя, як то пырнік паўзучы, асот палявы, бярозка палявая, шчаўе конскае[2].

Барацьба з пустазельлем[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У мэтах барацьбы з пустазельлем выкарыстоўваюць сыстэму мерапрыемстваў[1], у склад якой уваходзяць агратэхнічныя (севазварот, своечасовая апрацоўка глебы й пасеваў, своечасовая сяўба й уборка ўраджаю), хімічныя (апрацоўка гербіцыдамі), карантынныя, кантроль за якасьцю й чысьцінёй насеньня і іншыя.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Смирнов Б. М. Сорные растения(недаступная спасылка) // Вялікая савецкая энцыклапедыя  (рас.)
  2. ^ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 128—129. — 576 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0216-4

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 128—129. — 576 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0216-4

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]