Пінкавічы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Пінкавічы
трансьліт. Pinkavičy
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Берасьцейская
Раён: Пінскі
Сельсавет: Пінкавіцкі
Вышыня: 137 м н. у. м.
Насельніцтва: 3651 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 165
Паштовы індэкс: 225730
СААТА: 1254885051
Нумарны знак: 1
Геаграфічныя каардынаты: 52°8′27″ пн. ш. 26°10′3″ у. д. / 52.14083° пн. ш. 26.1675° у. д. / 52.14083; 26.1675Каардынаты: 52°8′27″ пн. ш. 26°10′3″ у. д. / 52.14083° пн. ш. 26.1675° у. д. / 52.14083; 26.1675
Пінкавічы на мапе Беларусі ±
Пінкавічы
Пінкавічы
Пінкавічы
Пінкавічы
Пінкавічы
Пінкавічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Пі́нкавічы[1]вёска ў Пінскім раёне Берасьцейскай вобласьці, на левым беразе ракі Піны. Пінкавічы ўваходзяць у склад і зьяўляецца цэнтрам Пінкавіцкага сельсавету. Празь вёску праходзіць аўтастрада Р8.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • XX стагодзьдзе: 1960 год — 1306 чал.[2]; 1999 год — 3898 чал.
  • XXI стагодзьдзе: 2005 год — 4036 чал., 1274 двары[3]; 2010 год — 3651 чал.

На 2005 год чацьверты велічынёй сельскі населены пункт у Берасьцейскай вобласьці (пасьля Альшанаў, Рубелю і Моталю).

Інфармацыя для турыстаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Царква Покрыва Прасьвятой Багародзіцы
  • Музэй народнага паэта Беларусі Якуба Коласа
  • Памятны знак (валун) у гонар экспэдыцыі Луізы Арнэр Бойд, якая адбылася ўвосень 1934 году[4]

Страчаная спадчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 236
  2. ^ Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 4, кн. 2. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г.П. Пашкоў (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2007. — 608 с.: іл. ISBN 978-985-11-0388-7. С. 450.
  3. ^ Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 4, кн. 2. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г.П. Пашкоў (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2007. — 608 с.: іл. ISBN 978-985-11-0388-7. С. 449.
  4. ^ Палессе Луізы Бойд

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]