Рудня (Койданаўскі раён)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Рудня
трансьліт. Rudnia
Дата заснаваньня: XVIII стагодзьдзе
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Койданаўскі
Сельсавет: Негарэльскі
Насельніцтва: 388 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1716
Паштовы індэкс: 222710
СААТА: 6222828098
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 53°36′50″ пн. ш. 27°3′59″ у. д. / 53.61389° пн. ш. 27.06639° у. д. / 53.61389; 27.06639Каардынаты: 53°36′50″ пн. ш. 27°3′59″ у. д. / 53.61389° пн. ш. 27.06639° у. д. / 53.61389; 27.06639
Рудня на мапе Беларусі ±
Рудня
Рудня
Рудня
Рудня
Рудня
Рудня
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Ру́дня[1] — вёска ў Негарэльскім сельсавеце Койданаўскага раёну Менскай вобласьці Беларусі. За 10 км ад Койданава, 45 км ад Менску, 0,5 км ад чыгуначнай станцыі Негарэлае, на р. Ператуць (правы прыток Вусы, басэйн Нёмана).

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вядома з XVIII стагодзьдзя. З 1793 г. у Койданаўскай воласьці Менскага павету, належала Радзівілам, графам Гутэн-Чапскім, Абламовічам і іншым. Помнікі землякам і партызанам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну. 30 кастрычніка 2009 году вёска перададзеная зь ліквідаванага Негарэльскага пасялковага савету ў Негарэльскі сельсавет[2].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 20 стагодзьдзе: 1909 год — 60 двароў, 149 жыхароў; 1998 год — 146 двароў, 380 жыхароў; 1999 год — 367 жыхароў
  • 21 стагодзьдзе: 1 студзеня 2004 году — 119 двароў, 366 жыхароў; 2010 год — 388 жыхароў

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 169
  2. ^ «Об изменении административно-территориального устройства Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 (рас.)

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.