Рэнца Піяна

Рэнца Піяна
Рэнца ў 2007 годзе
Дата нараджэньня	14 верасьня 1937 (86 гадоў)
Месца нараджэньня	Генуя, Каралеўства Італія
Месца вучобы	Мілянскі політэхнічны ўнівэрсытэт[d] (1964)
Занятак	архітэктура
Навуковая сфэра	архітэктура
Месца працы	Кітай
Гады дзейнасьці	2013
Плынь	Адраджэньне
Працы	Цэнтар Жоржа Пампіду, Музэй NEMO
Узнагароды	Прыцкераўская прэмія, Імпэратарская прэмія Японіі, Прэмія Кіёта
Рэнца Піяна ў Вікісховішчы

Рэнца Піяна (па-італьянску: Renzo Piano; нарадзіўся 14 верасьня 1937 году, Генуя, Каралеўства Італія) — італьянскі архітэктар, які разам з Рычардам Роджэрзам стварыў стыль хай-тэк. Цэнтральны твор — Цэнтар Жоржа Пампіду ў Парыжы (1971—1977). На працягу шматлікіх гадоў супрацоўнічаў з інжынэрам Пітэрам Райсам. У 1980-я гады распрацоўваў маштабныя праекты рэканструкцыі прамысловых зонаў Парыжу, Міляну й Турыну.

Спраектаваў Культурны цэнтар імя Жан-Мары Тжыбаў у Нумэа (Новая Каледонія). Узначальваў праектаваньне міжнароднага аэрапорту Кансай у Осацы (1994) і гіганцкага Музычнага парку ў Рыме (2002), у 1997 годзе пабудаваў будынак для амстэрдамскага музэю NEMO. У 1995 годзе быў ганараваны Імпэратарскай прэміі, праз тры гады — Прытцкераўскай прэміі.

Галерэя

• 
  Музэй NEMO, Амстэрдам (1995—1997)
• 
  Хмарачос Aurora Place у Сыднэі (2000)
• 
  Штаб-кватэра «Нью-Ёрк Таймз» (2005)
• 
  Бэрлін
• 
  Бэрлін
• 
  Бэрлін
• 
  Бэрлін
• 
  Бэрлін
• 
  Кёльн
• 
  Кёльн
• 
  Бэрн

Вонкавыя спасылкі

Рэнца Піяна — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

• Афіцыйны сайт