Скалвы
Скальвы (па-нямецку: Schalauer) — балтыйскае племя, якое жыло побач з прусамі, куршамі, а з 13 стагодзьдзя таксама зь летувісамі. Лічацца пераходнай этнамоўнай групай, якая была літуанізаваная ў 13 стагодзьдзі ў выніку працэсу пастаянных перасяленьняў летувіскіх плямёнаў[1]. Паводле Хронікі Прускай зямлі, складзенай Пятром з Дуйсбургу каля 1326 году, скалвы ў 1240 годзе засялялі землі на поўдзень ад куршаў у ніжняе плыні Нёману, празваныя Скаловіяй. Паводле прускіх хронікаў, назва племені паходзіць ад двух прускіх братоў на імя Схалаўа. Цэнтрам Скаловіі меркавана быў горад Нёман у Калінінградзкае вобласьці. Мяркуючы па пахавальных звычаях, скалвы былі блізкія да прусаў і куршаў і ў меншай ступені да летувісаў і латышоў.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Прус. Curche: этымалёгія тэоніму, функцыі боства; праблематыка ўсталяваньня культавых адпаведнасьцяў на глебе абрадавай традыцыі ўсходне-балтыйскіх, славянскіх і іншых індаэўрапейскіх народаў, Роландас Крэгждзіс, Studia Mythologica Slavica 12. Ljubljana, 249-320