Сьвята-Эўфрасіньнеўскія могілкі (Вільня)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік гісторыі
Сьвята-Эўфрасіньнеўскія могілкі
Царква Сьвятой Эўфрасіні на могілках
Царква Сьвятой Эўфрасіні на могілках
Краіна Летува
Места Вільня
Каардынаты 54°39′54″ пн. ш. 25°17′46″ у. д. / 54.665° пн. ш. 25.29611° у. д. / 54.665; 25.29611Каардынаты: 54°39′54″ пн. ш. 25°17′46″ у. д. / 54.665° пн. ш. 25.29611° у. д. / 54.665; 25.29611
Канфэсія праваслаўная царква
Першае згадваньне 1798
Дата заснаваньня 1796
Сьвята-Эўфрасіньнеўскія могілкі на мапе Летувы
Сьвята-Эўфрасіньнеўскія могілкі
Сьвята-Эўфрасіньнеўскія могілкі
Сьвята-Эўфрасіньнеўскія могілкі
Сьвята-Эўфрасіньнеўскія могілкі на Вікісховішчы

Сьвята-Эўфрасіньнеўскія могілкі або Ліпаўскія могілкі[a] — помнік гісторыі ў Вільні, праваслаўны нэкропаль. Знаходзяцца ў паўднёвай частцы места за Вострай брамай, на Ліпаўцы.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Агульны выгляд могілак. В. Захарчык, 1865—1879 гг.

Ліпаўскія могілкі ўтварыліся ў 1796 годзе, калі па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай улады Літоўскай губэрні вызначылі зямлю пад іх закладаньне. Першае пахаваньне адбылося ў 1815 годзе. Па здушэньні вызвольнага паўстаньня 1830—1831 гадоў могілкі адгарадзілі драўляным плотам. У 1838 годзе тут збудавалі царкву Сьвятой Эўфрасіньні.

Аэрафотаздымак могілак, 1917 г.

У 1865 годзе царкву пашырылі і перарабілі. Таго ж году паводле праекту архітэктара Мікалая Чагіна і акадэміка Акадэміі мастацтваў Аляксандра Разанава збудавалі капліцу Сьвятога Георгія на месцы пахаваньня расейскіх жаўнераў і афіцэраў, якія загінулі ў час здушэньня нацыянальна-вызвольнага паўстаньня 1863—1864 гадоў, з мэмарыяльнымі памятнымі табліцамі на трох вонкавых сьценах, дзе значацца імёны загінулых жаўнераў. Капліцу паставілі на грошы маскоўскай гаспадыні Марыі Аляксандраўны і яе дзяцей (500 рублёў), а таксама сабраных паводле падпіскі (Міхаіл Мураўёў асыгнаваў 4000 рублёў, якіх бракавала на пабудову капліцы)[1][2].

У 1997 годзе на сродкі Расеі на могілках збудавалі мэмарыял пад назвай «ахвярам фашызму», адрэстаўраваны ў 2002 годзе на расейскія сродкі пры спрыяньні амбасады Расеі ў Летуве[3].

Асобы, пахаваныя на могілках[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Таксама Ліпоўскія могілкі, Віленскія праваслаўныя могілкі

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Белоруссия и Литва. Исторические судьбы Северо-Западного края. — СПб.: Типография Товарищества «Общественная Польза», 1890.
  2. ^ Добрянский Ф. Старая и Новая Вильна. — Издание третье. — Вильна: Типография А. Г. Сыркина, 1904. — С. 175.
  3. ^ Книга памяти. Альбом воинских захоронений Второй мировой войны в Литве. = Atminimo knyga. Antrojo pasaulinio karo karių kapinių Lietuvoje albumas. Sudarytojas Vaigutis Stančikas. — Vilnius: Gairės, 2006. С. 57.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Jackiewicz M. Wileńska encyklopedia 1939—2005. — Warszawa: Ex Libris Galeria Polskiej Książki, 2007. — 702 s. ISBN 9788389913951.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]