Тадэвуш Іваноўскі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Іваноўскі.
Тадэвуш Іваноўскі
Фатаграфія з кнігі 1921 году
Дата нараджэньня 16 сьнежня 1882(1882-12-16)[1]
Месца нараджэньня фальв. Лябёдка Лідзкага павету, Расейская Імпэрыя
Дата сьмерці 1 чэрвеня 1971(1971-06-01) (88 гадоў) або 1 чэрвеня 1970(1970-06-01)[1] (87 гадоў)
Месца сьмерці Коўна
Месца пахаваньня
Месца вучобы Сарбона
Занятак заоляг, арнітоляг, прафэсар унівэрсытэту, біёляг
Навуковая сфэра біялёгія
Месца працы Ковенскі ўнівэрсытэт
Віленскі ўнівэрсытэт
Бацька Леанард Іваноўскі
Маці Ядвіга з Райхеляў[d]
Узнагароды
ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга СССР мэдаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»

Тадэ́вуш Івано́ўскі (Тадас Іванаўскас, па-летувіску: Tadas Ivanauskas; 16 сьнежня 1882, фальв. Лябёдка Лідзкага павету, цяпер у межах в. Галавічполе, Шчучынскі раён — 1 красавіка 1970) — летувіскі навуковец-біёляг.

Сын Леанарда Іваноўскага, брат Вацлава Іваноўскага, Ежы Іваноўскага і Алены Іваноўскай.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Скончыў гімназію ў Санкт-Пецярбургу (1903), вывучаў прыродазнаўства ў Пецярбурскім унівэрсытэце (1903—1905) і парыскай Сарбоне (1905—1909).

У 1910—1918 гадах жыў у Пецярбургу, займаўся навукай, працаваў у Міністэрстве земляробства. У 1919 годзе пераехаў у Коўна, працаваў у дэпартамэнце земляробства, быў адным з арганізатараў Ковенскага ўнівэрсытэту і прафэсарам аддзяленьня матэматычна-прыродазнаўчых навук. Апрацаваў разам з В. Ластоўскім, К. Дуж-Душэўскім лацінска-расейска-беларускі слоўнік па арніталёгіі. У 1940—1941 — кіраўнік катэдры заалёгіі Віленскага ўнівэрсытэту, член АН Летувіскай ССР. Пасьля вайны — прафэсар Ковенскага і Віленскага ўнівэрсытэтаў, арганізатар і дырэктар Інстытуту біялёгіі Акадэміі навук.

Займаўся арніталёгіяй, аўтар шматлікіх навуковых прац. Заснаваў Летувіскі заапарк.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Deutsche Nationalbibliothek Record #1032687401 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Туронак Ю. Вацлаў Іваноўскі і адраджэнне Беларусі. — Мн., 2006.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]