Эдмунд Спэнсэр

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Эдмунд Спэнсэр
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 1552[1]
Памёр 13 (23) студзеня 1599[3][4][5][…]
Пахаваны
Сужэнец Machabyas Childe[d] і Elizabeth Boyle[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці паэт, перакладнік, пісьменьнік
Мова ангельская мова[6][7]
Подпіс Выява аўтографу

Э́дмунд Спэ́нсэр (па-ангельску: Edmund Spenser; К. 1552 — 13 студзеня 1599, Лёндан) — ангельскі паэт, сучасьнік Шэксьпіра.

Дакладная дата нараджэньня невядомая. Сын суконшчыка. Атрымаў адукацыю ў Кэмбрыджы. Некаторы час працаваў сакратаром у розных вяльможаў. У 1579—1580 Спэнсэр служыў у ангельскім войску і ва ўзнагароду ў 1587 г. атрымаў ірляндзкі маёнтак, які дазволіў яму заняцца літаратурнай дзейнасьцю. Вядомыя творы: «Каралева фей» (1596, незавершаная алегорыя хрысьціянскіх дабрадзейнасьцяў), элегія «Дафнаіда» (1590), збор вершаў «Скаргі» (1591), паэмы «Праталяміён» (1596) і «Чатыры гімна» (1596). Стваральнік так званай спэнсэравае страфы, дзевяцірадкоўя, якім пазьней пісалі Байран, Шэлі і Кітс. Ірляндзкае паўстаньне 1598 году вымусіла яго пакінуць маёнтак і перабрацца ў Лёндан, дзе ён і памёр.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]