Юзэф Вольф
Юзэф Вольф | |
| па-польску: Józef Wolff | |
 | |
| Дата нараджэньня | 15 сьнежня 1852 |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 9 жніўня 1900 (47 гадоў) |
| Месца сьмерці | |
| Месца пахаваньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | гісторык, мэдыявіст, геральдыст, генэоляг, кнігагандляр |
| Навуковая сфэра | гісторыя[1], геральдыка[1] і генэалёгія[1] |
Ю́зэф Во́льф — польскі гісторык. Чалец-карэспандэнт Польскай АН у Кракаве.
Нарадзіўся ў Пецярбургу. Скончыў Ляйпцыскі ўнівэрсытэт. Вывучаў архіўныя зьвесткі, прывілеі, хронікі, летапісы. Аўтар працаў па генэалёгіі «Сэнатары і саноўнікі Вялікага Княства Літоўскага 1386—1795» (1885) «Род Гедыміна» (1886), «Князі літоўска-рускія з канца XIV ст.» (1895). Памёр у 1900.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
|
|
|---|
