Ятаўты (Бераставіцкі раён)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ятаўты
лац. Jataŭty
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Бераставіцкі
Сельсавет: Пагранічны
Насельніцтва: 46 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1511
Паштовы індэкс: 231775
СААТА: 4204840066
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 53°7′27″ пн. ш. 24°2′14″ у. д. / 53.12417° пн. ш. 24.03722° у. д. / 53.12417; 24.03722Каардынаты: 53°7′27″ пн. ш. 24°2′14″ у. д. / 53.12417° пн. ш. 24.03722° у. д. / 53.12417; 24.03722
Ятаўты на мапе Беларусі ±
Ятаўты
Ятаўты
Ятаўты
Ятаўты
Ятаўты
Ятаўты

Я́таўты[1]вёска ў Беларусі, каля ракі Куклянкі. Уваходзяць у склад Пагранічнага сельсавету Бераставіцкага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Ятаўт

Паводле францускага лінгвіста-германіста Раймонда Шмітляйна, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў, імя Ятаўт адпавядае старажытнаму германскаму імю Odald[2].

Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Ятаўт складаецца з фармантаў -ят- (-ют-), які паходзіць ад гоцкага iuþa, старагерманскага joþ 'дзіцё, народзінец, нашчадак', і -таўт- , які паходзіць ад гоцкага theuda 'род, народ'[3]. Такім парадкам, імя Ятаўт азначае «нашчадак роду»[4]. У гістарычным германскім арэале адзначалася імя Jotaldus[5] (Jutoldus[6], Judoldus[7]).

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З 25 верасьня 2003 году вёска ўваходзіла ў склад Пагранічнага пасялковага савету. Да гэтага часу ўваходзіла ў склад Кватарскага сельсавету Бераставіцкага раёну, які быў скасаваны рашэньнем Гарадзенскага абласнога Савету дэпутатаў.[8] З 16 кастрычніка 2007 году вёска знаходзіцца ў складзе Пагранічнага сельсавету.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1905 год — 243 чалавекі[9]
  • 1999 год — 93 чалавекі
  • 2010 год — 46 чалавек

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 112.
  2. ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 103.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 26.
  5. ^ Vinculum societatis: Joachim Wollasch zum 60. Geburtstag. — Glock und Lutz, 1991.S. 146, 148—149.
  6. ^ Veröffentlichungen. 10. Reihe: Quellen zur Wirtschaftsgeschichte Frankens. — Würzburg 1955. S. 31.
  7. ^ Lebensbeschreibung deren heiligen Kiliani, Bischofens. — Würzburg, 1738. S. 217.
  8. ^ Решение Гродненского областного Совета депутатов от 25.09.2003 N 32 «О решении вопросов административно-территориального устройства Берестовицкого района» (рас.)
  9. ^ Указатель населенным местностям Гродненской губернии, с относящимися к ним необходимыми сведениями. — Гродна, 1905. С. 180.