King’s Bounty

	King’s Bounty
Дата выпуску	1 чэрвеня 1989 (Apple II); 1990 (DOS); 1990 (Commodore 64); 1990 (Macintosh); 21 лютага 1991 (Genesis); 1991 (Commodore Amiga)
Жанр	Тактычная ролевая гульня
Сэрыя	King’s Bounty
Стваральнікі
Распрацоўнік	New World Computing
Выдаўцы	New World Computing; Electronic Arts (пад Genesis)
Дызайнэр	Джон Ван Канэгэм
Тэхнічныя дэталі
Плятформы	DOS; Commodore 64; Apple II; Commodore Amiga; Macintosh; Genesis
Рэжым	Адзінаасобная гульня
Носьбіты	5¼" дыскета; 3½" дыскета
Кіраваньне	клявіятура
	King’s Bounty у Вікісховішчы

«King’s Bounty» (па-беларуску: Каралеўская ўзнагарода) — пакрокавая стратэгічна-ролевая гульня ў жанры фэнтэзі, выдадзеная фірмай New World Computing у 1990 року. Пачаткова распрацаваная для DOS, практычна адразу перанесеная на Commodore 64, пазьней на Apple II і Macintosh, а праз год была партаваная на Commodore Amiga і Sega Genesis у аблегчаным варыянце.

Галоўны пэрсанаж гульні — кароль Максімус, які накіроўваецца на пошукі Скіпэтру парадку, які знаходзіцца ў руках сілаў хаосу на чале з Арэкам Цмокадыхам. Гульня лічыцца непасрэднай папярэдніцай папулярнай сэрыі гульняў «Heroes of Might and Magic».

Гульнявы працэс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У «King’s Bounty» гулец кіруе адным пэрсанажам, кляса якога абіраецца на пачатку гульні з чатырох магчымых (рыцар, палядын, барбар і чараўніца). Пэрсанаж мае пэўныя атрыбуты, галоўным зь якіх ёсьць войска, складзенае з разнастайных мітычных істотаў. Пэрсанаж можа ў любы час мець да 5 розных тыпаў істотаў, прычым колькасьць істотаў у кожнай групе абмежаваная лідэрствам героя, і калі сумарная колькасьць адзінак жыцьця групы істотаў будзе вышэйшым за лідэрства героя, тады гэтая група ў баявым рэжыме выйдзе з падпарадкаваньня. Істоты набіраюцца ў войска героя з разнастайных жытлаў, якія можна выявіць на мапе. Пэрсанаж таксама мае магчымасьць карыстацца магічнымі закляцьцямі для зьмяненьня хады падзеяў.

Гульня складаецца з двух рэжымаў: падарожжа па мапе зямлі і бітва на адмысловай тактычнай мапе. У першым рэжыме гулец кіруе перамяшчэньнем пэрсанажа па землях, на якіх адбываецца дзеяньне. Другі рэжым актывуецца, калі пэрсанаж уключаецца ў бойку, абкладаючы замак суперніка альбо нападаючы на адно з войскаў, разьмешчаных на мапе зямлі. У тактычным рэжыме процілеглыя бакі пачаргова робяць хады ўсімі групамі істотаў, намагаючыся зьнішчыць усе варожыя сілы.

Мэтаю гульні ёсьць пошук і вяртаньне каралю легендарнага страчанага артэфакту, месцазнаходжаньне якога адзначанае на старажытнай мапе. Аднак гэтая мапа разарваная на шматлікія часткі, а кожная з частам альбо трапіла да аднаго зь ліхвяроў, зь якімі гулец і вымушаны змагацца, альбо захоўваецца разам з адным з 8 артэфактаў, раскіданых па мапе.

У гульні адбываецца ўлік часу ў гульнявых днях і тыднях (тыдзень складаецца з 5 дзён). Пры руху па раўніне ці па моры ў межах аднаго архіпэлягу за дзень гулец можа зьдзейсьніць некалькі хадоў, а пры руху па пустыні — толькі адзін крок. Пачатак кожнага тыдню адзначаецца сьпісаньнем грошай (за выкарыстаньне карабля, на падтрымку войска) і атрыманьнем заробку ад караля. Таксама кожны тыдзень абвяшчаецца тыднем пэўнага тыпу істотаў (выпадковым чынам, аднак кожны чацьверты тыдзень — сялянаў), пры гэтым баявыя магчымасьці абраных істотаў у гэты тыдзень павялічваюцца, а ўсе месцы, дзе іх можна набыць, ізноўку напаўняюцца. Адведзены для гульні час вызначаецца абраным на пачатку ўзроўнем складанасьці.

У порце для Sega Genesis, выдадзеным Electronic Arts у 1991 року, падарожжа па асноўнай мапе адбывалася ў рэальным часе, а таксама была перамаляваная большая частка графікі.

Працягі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Афіцыйных працягаў сэрыі ад New World Computing не існуе. Аднак ужо ў 1992—1993 харкаўскі праграміст Сяргей Пракоф’еў распрацаваў аматарскі працяг, названы King’s Bounty 2. Гульня мела складацца зь дзьвюх частак, аднак другая так і не была дапісаная.

У 2005 украінская студыя «АльфаКласс», ачольваная Пракоф’евым, выдала гульню «Герои Мальгримии: Затерянный мир магии», якая зьявілася працягам King’s Bounty 2. У 2007 выйшла другая частка сэрыі «Герои Мальгримии 2: Нашествие некромантов», у 2009 — дапаўненьне «Герои Мальгримии 2: Победить дракона».

У 2001 кампанія 3DO выдала для плятформы PlayStation 2 гульню пад назовам Heroes of Might and Magic: Quest for the Dragon Bone Staff. Аднак нягледзячы на назву, гульня болей нагадвае працяг King’s Bounty, чым сэрыю Heroes of Might and Magic. Гульня рэалізаваная цалкам у трохвымернай графіцы і запазычвае музыку з трэцяй і чацьвертай частак Heroes of Might and Magic.

У сакавіку 2007 расейская фірма «1C» набыла правы на выкарыстаньне гандлёвай маркі «King’s Bounty». У гэтай сэрыі выдадзеныя гульні «King’s Bounty. Легенда о рыцаре» (2008), «King’s Bounty: Принцесса в доспехах» (2009), «King’s Bounty: Перекрёстки миров» (2010), «King’s Bounty: Legions», «King’s Bounty: Воин Севера» (2012).

Дадатковыя зьвесткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У King’s Bounty мелася магчымасьць лётаць у рэжыме падарожжа, такім чынам лёгка пераадольваючы любыя перашкоды. Дзеля гэтага неабходна, каб усе аддзелы ў войску героя ўмелі лётаць: цмокі, дэманы, вампіры, архімагі. У рэжыме палёту немагчыма біцца, наведваць месты, замкі, знакі, жытлы монстраў, зьбіраць куфры і артэфакты. Аднак час у палёце ідзе як звычайна, у тым ліку над пустыняй.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Heroes of Might and Magic

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

King’s Bounty — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў