S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl
Дата выпуску 20 сакавіка 2007 (ЗША, Канада)[1]
22 сакавіка 2007 (Аўстралія)
23 сакавіка 2007 (СНД)[2]
астатні сьвет — 31 жніўня 2007
Дата анансаваньня 27 сакавіка 2002
Апошняя вэрсія 1.0006 (11 сакавіка 2008)
Жанр шутэр ад першай асобы[d], трымценьнік на выжываньне, навукова-фантастычная відэагульня[d] і постакапаліптычная відэагульня[d][3]
Сэрыя S.T.A.L.K.E.R.[d]
Стваральнікі
Распрацоўнік GSC Game World
Выдавец THQ[d], GSC Game World, Deep Silver[d], cdp.pl[d] і E Frontier[d]
Мова інтэрфэйсу расейская мова, украінская мова, ангельская мова, француская мова, італьянская мова, гішпанская мова, нямецкая, японская мова і польская мова
Прадусар
Тэхнічныя дэталі
Рухавік X-Ray
Плятформа Windows[4]
Рэжым шматкарыстальніцкая кампутарная гульня[d][5] і аднакарыстальніцкая гульня[d][5]
Носьбіт аптычны дыск і лічбавы распаўсюд[d]
Кіраваньне клявіятура кампутара[d] і кампутарная мыш
Афіцыйны сайт
S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl у Вікісховішчы

S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl (па-беларуску: S.T.A.L.K.E.R.: Цень Чарнобылю) — кампутарная гульня, постапакаліпсічны шутэр ад першай асобы ўкраінскага распрацоўшчыка GSC Game World, выдадзеная 20 сакавіка 2007 году ў ЗША, у Канадзе і 23 сакавіка 2007 году ў Эўропе і СНД.

Жанр гульні вытворцам вызначаецца як «Survival FPS» з элемэнтамі RPG: разумеецца, нараўне з элемэнтамі звычайнага шутэра, наяўнасьць варожага навакольнага асяродзьдзя, што, адпаведна, павінна істотна ўскладняць умовы выжываньня. Акрамя таго, для дасягненьня фіналу гулец павінен выконваць розныя заданьні, хоць гэта падае яму вызначаную волю выбару. Асноўнай асаблівасьцю дадзенай сэрыі гульняў зьяўляюцца гульнявыя лякацыі, створаныя на аснове дакумэнтальных здымкаў, зробленых у 30-кілямэтровай зоне адчужэньня Чарнобыльскай АЭС.

На 24 сакавіка 2007 году праект «S.T.A.L.K.E.R.» займаў восьмую пазыцыю ў чарце продажаў для розных плятформаў, і першае — сярод гульняў для РС па рэйтынгу брытанскай арганізацыі ELSPA. А ўжо праз год — 12 лютага 2008 — была прадстаўленая інфармацыя аб тыражы гульні: 950 тысячаў копіяў на тэрыторыі СНД і 700 тысячаў на Захадзе.

Сюжэт[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Перадгісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дзеяньне адбываецца ў альтэрнатыўнай рэальнасьці, дзе 12 красавіка 2006 году (тут ёсьць супярэчнасьць — у самой гульні прыведзеная дата 12 красавіка 2008, на афіцыйным сайце — 12 красавіка 2006 году, а ў гульні «Кліч Прыпяці» паказаная дата 10 чэрвеня 2006) у 14:33 адбыўся другі выбух на тэрыторыі маркотна вядомай Чарнобыльскай атамнай электрастанцыі. Гэты выбух адзначыў зьяўленьне так званай «Зоны», месца, усярэдзіне якога зьяўляюцца разнастайныя анамальныя зьявы, напрыклад, разнанакіраваныя гравітацыйныя струмені сілай больш 100g. Сама гісторыя другога выбуху на былой ЧАЭС агорнутая цямраю, і, жадаючы расьсьледаваць гэтую сытуацыю, урад Украіны пасылае ў Чарнобыль войскі. Аднак іх дзеяньні сканчаюцца правалам, тэрыторыя Зоны была агароджаная, на галоўных кропках падыходу былі пабудаваныя блокпосты. Зона стала вельмі ахоўным аб’ектам.

Празь некаторы час, з тэрыторыі Зоны пачынае прыходзіць інфармацыя аб мутаваных жывёлах, аб прадуктах анамалій — так званых артэфактах («хабары»), якія ў мінулым зьяўляліся звыклымі прадметамі. Пападаючы ў анамалію, прадметы набываюць унікальныя ўласьцівасьці, напрыклад, калі чалавек або жывёла пападаюць у анамалію «Карусель», зь іх цэл могуць атрымацца артэфакты «Кроў Камяня», «Луста Мяса» або «Душа» (паднімаюць у людзей узровень рэгенерацыі клетак).

Розныя людзі, жадаючы хутка зарабіць грошаў, пачалі пранікаць на тэрыторыю Зоны, каб знайсьці каштоўны артэфакт і прадаць яго навукоўцам. Такіх людзей празвалі сталкерамі.

Дзеяньне гульні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пралёг[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Галоўны герой гульні — сталкер «Мечаны»

Падзеі пачынаюцца ў траўні 2012 году па гульнявой храналёгіі. Падчас начной навальніцы з-за трапленьня маланкі разьбіваецца грузавік, перэвозячый целы загінулых людзей. Раніцай выпадковы сталкер дасьледваючы абломкі грузавіка знаходзіць адзінага выжылага — галоўнага героя. Жадаючы дапамагчы і атрымаць узнагароду, сталкер адносіць яго мясцоваму гандляру Сідаравічу. Той выяўляе ў галоўнага героя татуіроўку «S.T.A.L.K.E.R.» і КПК з адзіным запісам: «Забіць Стралка». Выратаваны не памятае свайго імя і мінулага, таму Сідаравіч мянуе яго «Мечаным» (па-расейску: Меченным), з-за татуіроўкі на руцэ.

Высьвятляецца, што Мечаны быў пасажырам Грузавіка сьмерці, так сталкеры называюць грузавыя аўтамабілі, якія пэрыядычна зьяўляюцца меркавана з цэнтру Зоны, і акрамя Мечаннага ў іх яшчэ нікога не знаходзілі жывым.

Першае галоўнае заданьне — забраць флэшку ў сталкера «Шустрага», на выяве — перастрэлка з бандытамі пад час выкананьня заданьня
Забіты апошні са сталкераў групоўкі «Маналіт» перад уваходам у фінальны тэлепорт

Дакумэнты вайскоўцаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

За выратаваньне Сідаравіч патрабуе плату — выкананьне пары сваіх заданьняў, наўзамен яго абяцае знайсьці інфармацыю аб Стралку. Гульцу патрэбна знайсьці пасланца гандляра і забраць у яго флэшку з інфармацыяй. Але ён знаходзіцца ў палоне бандытаў, адкуль яго і патрэбна вызваліць (у адзіночку, ці разам з 3-ма сталкерамі). Адначасна галоўны герой можа выканаць некаторыя заданьні другарадных пэрсанажаў. Празь нейки час (а менавіта пасьля пераадоляньня чыгуначнага насыпа) Сідаравіч па сваіх каналах знаходзіць інфармацыю пра Стралка. Высьвятляецца, што ён адзіны сталкер, якому атрымалася патрапіць у цэнтар Зоны, дзе, нібыта, знаходзіцца «Кландайк артэфактаў». Сідаравіч разам зь іншымі гандлярамі ўжо даўно шукае туды дарогу, і Стралок можа быць ключом да гэтых пошукаў. Па дадзеных выведнікаў, у былым НДІ «Аграпрам» вайскоўцы знайшлі нейкія дакумэнты, гандляр даручае Мечанаму скрасьці гэтыя дакумэнты. Таксама ён дае навядзеньне на Ліса, сталкера які меў інфармацыю аб Стрэлку. Пры сустрэчы Ліс не апраўдвае чаканьняў, аб Стралку ведае трохі, і накіроўвае героя да свайго брата Шэраму на Звалцы.

На Звалцы, паўдзельнічаўшы ў разборках з бандытамі, Мечаны знаходзіць Шэрага. Той распавядае пра дзігера Крата, які знайшоў у тунэлях пад Аграпрамам схованку групы Стралка. Крот павінен знаходзіцца на закінутым заводзе недалёка ад НДІ. Пры падыходзе гэроя да яго, туды высаджваецца вайсковец дэсант, і завязваецца перастрэлка паміж вайскоўцамі і сталкерамі. Мечаны дапамагае сталкерам адбіць напад. Аднак вайскоўцы высылаюць падмацаваньне, і Крот выводзіць людзей у бясьпечнае месца. Тамака ён распавядае аб катакомбах і схованцы. Далей перад гульцом устае выбар: ён можа праняцца на базу вайскоўцаў у НДІ праз катакомбы, заадно знайсьці схованку Стралка, або мінуць туды па паверхні. У схованцы Мечаны пазнае пра групу Стрэлка. Адзін зь яе чальцоў, Ікол, загінуў. Іншы, Прывід, магчыма, можа шматлікае растлумачыць аб Стралку. Таксама згадваецца нейкі агульны сябар, але імя яго не завецца.

Мечаны крадзе дакумэнты (калі ціха пракрасьціся то магчыма абыйсьціся амаль без стральбы), зьвязаўшыся зь ім, Сідаравіч загадае аднесьці іх да Бармэна — гандляру на заводзе «Парастак» (па-расейску: Росток) ён па сумяшчальніцтву валодае барам «100 рэнгэн». Па яго просьбе байцы групоўкі Абавязак прапускаюць Мечанага ў Бар.

Цёмная даліна і лябараторыя Х-18[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У знойдзеных дакумэнтах расчынялася праўдзівая дзейнасьць НДІ Аграпрам, а таксама згадвалася нейкая лябараторыя Х-18. Бармэн мяркуе што ведае яе месцазнаходжаньне ў так званай «Цёмнай даліне» і ў яго ёсьць адзін з двух ключоў ад яе дзьвярэй. Другі ключ знаходзіцца ў верхавода бандытаў Парсюка (па-расейску: Боров). Мечанаму паўстае дастаць другі ключ і знайсьці дакумэнты ў лябараторыі. У бары ён таксама можа шматлікае пазнаць аб Стралку і яго групоўке. Патрапіўшы ў Цёмную даліну, Мечаны забівае Парсюка, пранікае ў лябараторыю і знаходзіць дакумэнты.

Падчас пошуку Мечаны забівае агністага палтэргейста, але ад энэргетычнага воплеску Мечаны цярае прытомнасьць. У несьвядомым стане Мечаны бачыць сон:

« Гмах Чарнобыльскай станцыі ў прыцемку. Усё выглядае мірна. З'яўляецца самотны чалавек. Я бачу яго са спіны на фоне станцыі. Пачынае дзьмуць вецер. Раптам мора пацукоў пачынае разбягацца ад станцыі ў розныя бакі. Чалавек, стаіць да мяне спіной і страляе ў пацукоў. Раптам раздаецца вокрык: «Стралок!». Чалавек уздрыгвае, застывае на імгненьне і павольна пачынае паварочвацца да мяне, але… за імгненне да таго, як я ўбачыў бы яго ў твар, я прачнуўся… што значыць гэты сон? ня ведаю… Але мне здаецца, гэта тое, што я калісьці бачыў »

Адначасова ў Цёмную даліну высаджваецца дэсант і перакрывае праходы на Звалку. Сідаравіч, зьвязаўшыся зь Мечаным, загадае сыходзіць па старой дарозе праз Кардон. Тамака гулец можа абараніць вёску сталкераў-навічкоў (пад кіраўніцтвам Фаната) ад дамаганьняў Наймітаў і выканаць заданьне для Сідаравіча.

Лябараторыя Х-16[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Па прыходзе гульца зь Цёмнай даліны ў Бар, Бармэн вывучае дакумэнты і пазнае, што «Выжыгальнік мазгоў» гэта аб’ект створаны чалавекам, таксама згадваецца лябараторыя Х-16. Яму вядома яшчэ адно месца з падобнымі на Выжыгальніка ўласьцівасьцямі. Стары завод на возеры Бурштын (па-расейску: Янтарь) даўно карыстаецца дурной славай. Мечанаму патрэбна патрапіць у лябараторыю Х-16 і знайсьці патрэбную інфармацыю. Непадалёк разьмясьцілася мабільная лябараторыя навукоўцаў, яны могуць аказаць дапамогу, і недзе там жа павінен знаходзіцца Прывід.

Калі гулец дабяраецца да «Дзікай тэрыторыі», Найміты зьбіваюць шрубалёт навукоўцаў і спрабуюць заставіць выжылых навукоўцаў аддаць інфармацыю пра дасьледваньні. Гулец можа дапамагчы навукоўцам адбіць напад Наймітаў і вывесьці прафэсара Круглова да Бурштыну. Па прыходзе на Бурштын, Мечаны адпраўляецца да бункеру навукоўцаў. Галоўны навуковец бункеру Сахараў распавядае аб небяспэцы выпраменьваньня псі-ўстаноўкі, якая знаходзіцца ў лябараторыі. Таксама ён распавядае аб распрацоўцы прылады абароны ад псі-выпраменьваньня, але яно патрабуе налады. З Кругловым (або зь Сямёнавым, калі Круглоў гіне да гэтага) Мечаны адпраўляецца рабіць замеры, і калі ўсе застаюцца жывымі, то потым атрымлівае прататып абарончай прылады. Але Сахараў не гарантуе таго, што прылада ўратуе працяглы час ад моцнага псі-ўзьдзеяньня.

Таксама Сахараў кажа, што ім даўно вядома аб лябараторыі. За тыдзень да гэтага Прывід і іх супрацоўнік Васільеў (які займаўся праблемай лябараторыі) адправіліся ўнутар лябараторыі, празь некалькі гадзін выпраменьваньне часова зьнікла, а яшчэ праз гадзіну паступіў сыгнал з балот ад Васільева. Па ўсёй бачнасьці, ён мёртвы. Васільеў меў інфармацыю аб дакладным месцазнаходжаньні лябараторыі, і шляхах праходу да псі-ўстаноўкі. Мечаны адпраўляецца на яго пошукі. Знайшоўшы цела і даведаўшыся пра дакладнае месцазнаходжаньне лябараторыі, ён пранікае ўнутар і адключае ўсталёўку, уяўлялую гіганцкі мозаг.

Пазначаны губляе прытомнасьць і бачыць другі сон:


« Фатаграфія з відам Саркафага 4-га блёка ЧАЭС. Яе трымае сівы чалавек, у яго ног круціцца велізарны сабака. Чалавек глядзіць у далеч, але вакол толькі балоты і пэйзаж зусім не падобны на то што намалявана на фатаграфіі. У смузе ледзь можна разглядзець аддаляючуюся постаць. Чалавек мармыча, нібы гутарыць сам з сабой: «Калі гэта так важна, то чаму ты мне так толкам і не растлумачыў, што гэта за месца і адкуль у цябе гэтая фатаграфія»… потым…я бачу з боку маладога ўсмешлівага хлопца на парозе халупы які весяла аб'яўляе: «Калі бы ты ведаў, дзе мне атрымалася пабываць і што я тамака бачыў!» Ён працягвае нейкую дзіўную штуковіну ад якой разліваецца ззяньне па халупе. Сабака пачынае рыкаць і забіваецца ў кут, а сівы чалавек мармыча: "Ты калі-небудзь дайграешся. …выбліск… вось той жа хлопец з жудасна знявечанаым скрываўленым тварам увальваецца ў дз твар ў яго ўвесь ў шнарах і бінтах. Хлопец без прытомнасьці, а сівы чалавек мармыча: «Трымайся сынок…» У куце зваленыя рэчы і сярод іх гэтая дзіўная фатаграфія…выбліск…фатаграфія ў руках сівога. Чалавек са шнарамі на асобе збіраецца сыходзіць. Сівы пытае яго: «Куды ты зараз?» варта змрочны адказ «На поўнач» выбліск… »

Ачуўшыся, Мечаны сустракаецца з Кантралёрам і знаходзіць цела Прывіда з патрэбнымі дакумэнтамі. Але Прывід зьяўляецца тым чалавекам, чыя фатаграфія прыкладзеная да заданьня забіць Стралка, герой разумее, што адбылася нейкая памылка. У галасавым запісе Прывіда гаворыцца аб Доктары — тым самым агульным сябры і аб Правадыру, дасьведчанага аб яго месцазнаходжаньні. Мечаны выбіраецца зь лябараторыі па падземных тунэлях і адпраўляецца ў Бар, у гэты час вайсковыя шрубалёты па загаду навукоўцаў зачышчаюць тэрыторыю заводу.

Агульны знаёмы, або ізноў падвалы НДІ «Аграпрам»[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пасьля таго як Мечаны прыходзіць у бар 100 рэнгэн і здае інфармацыю пра Х-16, ён можа наведацца да Правадыра. У правадыра Мечаны даведваецца што Доктар будзе яго чакаць у тайніку групоўкі Стралка ў падвалах Аграпраму.

Спўсьціўшыся ў падвалы пад НДІ Аграпрам, Мечаны ідзе да тайніка групоўкі Стралка. Але калі ён падымаецца па вэнтыляцыённай шахце непасрэдна да памяшканьня з тайніком, то трапляе ва ў кімсьці пастаўленную расьцяжку. Мечаны застаецца жывым, але на невялікі час губляе прытомнасьць.

Калі ён пачынае прыходзіць у сябе то перад ім знаходзіцца Доктар які пытаецца яго ачуняць. Ён яму распавядае:

« Гэй Стралок ачуйся...ты чаго ў расьцяжку палез? Памяць у цябе адшыбла ці што? Гэта ж ты і прапанаваў такую меру бязпекі. Ну добра што жывы застаўся, часу вельмі мала таму слухай мяне ўважліва. Усё тое што ты распавядаў пра маналіт гэта праўда, гэта толькі ілюзія якая наводзіцца з нейкай лябараторыі пад саркафагам. Я высьвятліў ёсць дэкодэр які зможа адчыніць дзьверы ў лябараторыю. Дэкодар знаходзіцца ў Прыпяці. Возьмеш дэкодар, адчыніш дзьверы, ну а далей… а далей па абставінах. Магчыма гэта адзіны ключ да тайны Зоны, якую ты ўвесь час спрабаваў разгадаць. Вось і ўсё Стралок, настаў час разьвітвацца, мне патрэбна залегчы на дно на некаторы час, але я буду цябе чакаць. »

Мечаны разумее што ён і ёсьць Стралок, і што з-за нейкай блытаніны ў яго аказаўся КПК ў якім было заданьне на сваё забойства. Адзіным спосабам ва ўсім гэтым разабрацца было дабрацца да Маналіта. Але для гэтага неабходна прарвацца празь месцы дзе «мазгі закіпаюць».

Выжыгальнік мазгоў (лябараторыя Х-10)[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Бармэн, вывучыўшы дакумэнты, даручае Мечанаму (які ўжо мае прататып прыбору для абароны ад псі-выпрамяненьня), пракрасьціся ў лябараторыю Х-10 пад антэнамі Выжыгальніка і адключыць яго. Ён таксама дамовіўся з кіраўніцтвам групоўкі Абавязак аб доступе на іх базу, дзе становяцца даступнымі некалькі заданьняў і мясцовы групоўскі гандляр. Шлях да Радара ляжыць праз Вайсковыя склады — апошнюю абжытую тэрыторыю Зоны на шляху Мечанага да ЧАЭС. Тут гулец можа паўдзельнічаць у лакальнай вайне Абавязку і Волі, абараніць Бар’ер і наведаць вёску з крывасмокамі. Да тагож у генэрала Вароніна (галоўнага чалавека ў групоўке Абавязак) можна было ўзяць заданьне на знаходку ручнога гранатамёта РГ-6 (які да тагож будзе ляжаць у падвале адной з хат у вёске з крывасмокамі).

Уся лакацыя Радар кантралюецца групоўкай Маналіт. На ўсім шляху да лябараторыі на героя будзе ўзьдзейнічаць моцнае псі-выпраменьваньне, мір страціць фарбы і стане сера-карычневым. Адначасна яго будуць атакаваць фанатыкі, зомбі і анамаліі. Можна скараціць шлях і мінуць празь мёртвы лес, дзе водзяцца практычна ўсё істоты Зоны.

Патрапіўшы ў лябараторыю, Пазначаны адключае ўсталёўку і бачыць чарговы сон:


« Ізноў гмах Чарнобыльскай станцыі і саркафага. Потым Выбліск. Зіготкі Маналіт, усярэдзіне саркафага. Я разумею, што гэта і ёсць Выканавец Жаданьняў. Сталкер, абарваны і змардаваны, з апошніх сіл працягвае да яго дрыготкія рукі…яркі выбліск і я ізноў бачу ўрывак з першага сну…Чалавек, стаіць да нас спіной і страляе. Раптам раздаецца вокрык: «Стралок!». Чалавек уздрыгвае, застывае на імгненне і павольна пачынае паварочвацца…але як кінастужка, пушчаная ў зваротны бок, пракручваюцца кадры, як ён аўтаматам заганяе пацукоў зваротна на станцыю…Я разумею адно — я быў тамака. Я павінен ісьці да Маналіта. »

Ачуўшыся, ён чуе кліч Маналіта ў галаве. На зваротным шляху яму прыходзіцца пераадольваць супраціў маналітаўцаў, а потым і вайскоўцаў. На сувязь выходзіць Бармэн і паведамляе аб буйнамаштабным прарыве да цэнтру Зоны, на ўскраіне Прыпяці Мечанага будзе чакаць атрад сталкераў. На шляху туды Мечаны ізноў становіцца сьведкай сутыкненьня Волі і Абавязку.

Прарыў у цэнтар Зоны[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У Прыпяці, Мечаны з атрадам вэтэранаў прабіваецца да цэнтру гораду, далей ідзе адзін. Калі ён пазнаў аб сваім мінулым (сустрэўся з Доктарам), то знаходзіць схованку ў нумары 26 гасьцініцы — дэкодэр, здольны адкрыць сакрэтныя дзьверы з кодавым замком ў саркафагу.

Патрапіўшы на тэрыторыю ЧАЭС, Мечаны сутыкаецца з вайскоўцамі, якія спрабуюць штурмам авалодаць станцыяй, атрадамі Маналіта абараняючымі станцыю і велізарнымі анамаліямі. Падчас рухаў, вайскоўцы па рацыі аб’яўляюць аб надыходзячым выкідзе, пачынаецца зваротны адлік да яго пачатку. Пазначаны пасьпявае схавацца пад саркафаг станцыі. Усярэдзіне саркафага яго кліча да сабе Маналіт, гэтаму перашкаджаюць маналітаўцы.

Перад гульцом устае выбар: адправіцца па клічу да Выканаўца жаданьняў або шукаць дзьверы, вядучую да таямніц Зоны. Калі гулец абраў першы шлях, Мечаны знаходзіць Маналіт і загадвае жаданьне, далей ідуць ілжывыя фіналы, падчас якіх гэрой гіне.

Фіналі з удзелам Выканаўца жаданьняў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дасягненьне той або іншай фіналі вызначаецца выбарам і выкананьнем (альбо невыкананьнем) розных заданьняў, а таксама некаторымі паказчыкамі гульца (колькасьць грошай, рэйтынг-рэпутацыя).

1. «Улада» — жадае мець уладу над усім, і яго душа сыходзіць у маналіт.
Умова: забіць лідэраў груповак «Воля» і «Абавязак» Лукаша і гэнерала Вароніна.
2. «Багацьце» — з даху сыпяцца гайкі (сталкер, ашуканы Маналітам, прымае іх за залатыя манеты), а затым бурыцца дах (сталкер гэтага ўжо не бачыць). У выніку гэрой застаецца пад завалай абломкаў даху.
Умова: гулец назапасіў шмат грошай, больш 50 тысячаў рублёў, пры гэтым лідэры груповак жывыя.
3. «Апакаліпсіс» — загадвае, каб чалавецтва зьнікла, бо само гэтага заслужыла. Навакольны мір зьнікае ў цемры пасьля серыі галюцынацыяў.
Умова: вельмі нізкая рэпутацыя — менш 1000 (шмат забітых сталкераў), грошай менш 50 тысячаў рублёў.
4. «Каб зона зьнікла» — загадвае, каб зона зьнікла — паказваюць квітнеючы навакольны мір, але гэта ілюзія, герой сьлепне.
Умова: добрая рэпутацыя, забіць шмат монстраў, грошай менш 50 тысячаў рублёў, лідэры груповак жывыя.
5. «Неўміручасьць» — ператвараецца ў замарожаную статую.
Умова: Шмат аптэчак, бінтоў і артэфактаў на павелічэньне здароўя, грошай менш 50 тысячаў рублёў, лідэры груповак жывыя.

Графічны рухавік[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У гульні выкарыстоўваецца графічны рухавік X-Ray. Графічны рухавік у якасьці API можа выкарыстоўваць як DirectX 8.1, так і DirectX 9 з выкарыстаньнем Shader Model 3.0.

Дадатковыя зьвесткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • На лакацыі «Дзікая Тэрыторыя», у тунэлі пад мастом, можна знайсьці труп Гордана Фрымэна, побач зь якім у кантэйнеры можна знайсьці мадыфікацыю пісталета Desert Eagle пад калібр 9х39, а ў ПДА Гордана можна прачытаць шмат цікавага (у адной з аматарскіх мадыфікаваных вэрсіяў гульні (S.T.A.L.K.E.R.: Народная Салянка) Гордан Фрымэн усё ж зьяўляецца жывым, кажучы што ён доўгі час праляжаў у непрытомнасьці ў тунэлі).
  • Нягледзячы на тое, што распрацоўнікі абяцалі рэалізаваць сыстэму Выкідаў, у самой гульні Выкіды адбываюцца толькі два разы: у канцы гульні на ЧАЭС і на Бурштыне падчас здыманьня замераў.
  • Для гульні распрацавана мноства аматарскіх дадаткаў і мадыфікацыяў. Першапачаткова ствараючыся для ўзнаўленьня выразаных элемэнтаў і выпраўленьня памылак, пазьней яны сталі мець самастойныя распрацоўкі.
  • Добра візуалізаваныя лакацыі S.T.A.L.K.E.R. шмат у чым адпавядаюць рэальным участкам Чарнобыльскай зоны адчужэньня. Гэта паслужыла істотнаму ўзмацненьню цікавасьці да сапраўднай зоны адчужэньня. З павелічэньнем нелегальных пранікненьняў на тэрыторыю Зоны адчужэньня — так званага чарнобыльскага сталкерства — адміністрацыяй былі ўведзеныя конныя патрулі, узмацнілася адміністрацыйная і крымінальная адказнасьць.
  • Лакацыі ЧАЭС, ЧАЭС-2 і Саркафаг можна назваць найболей аўтэнтычнымі рэальнымі аб’ектамі. У распрацоўцы камандзе дапамагала адміністрацыя станцыі і ЧЗА[6].

Недакладнасьці гульні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Усе аўтаматы і вінтоўкі ў гульні маюць засаўку зь левага боку, а не з правага, як у жыцьці. Пры такім разьмяшчэньні засаўкі стрэляныя набойніцы будуць выкідвацца стралку ў твар. Толькі ў роліках можна заўважыць, што засаўка аўтамата разьмешчана з правага боку.
  • Пэрсанаж за 10 сэкундаў вольна пераадольвае бегам прыблізна 90 мэтраў, што набліжаецца да хуткасьці бегу майстра спорту па лёгкай атлетыцы (каля 33 км/г). Улічваючы, што пэрсанаж можа пры гэтым несьці заплечнік вагой да 50 кг, падтрыманьне такога тэмпу бегу на працягу нават некалькіх сэкунд выходзіць за межы чалавечых магчымасьцяў.
  • Часам стаўленьне некаторых забітых мутантаў да гульца пасьля іх сьмерці апыняецца дружалюбным. Аднак гэта паказваецца, толькі калі перад гэтым абшукаць дружалюбнага пэрсанажа.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobylсховішча мультымэдыйных матэрыялаў