Зальны храм

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Тры роўнавысокія нэфы зальнага касьцёлу Сьв. Якуба ў Брно

Зальны храм — храм, унутраны аб’ём якога вызначаюць два ці больш роўнавысокіх нэфы. У гэтым ён супрацьстаіць базылікальнаму храму, які мае розныя па вышыні нэфы. Зальным таксама могуць называць аднанэфавы храм без трансэпту.

Амаль заўжды ўсе нэфы зальнага храма накрытыя адзіным цэльным двухсхільным дахам. Трэба адрозьніваць два віды псэўдабазылікальных храмаў:

  • зальны храм з роўнавысокімі нэфамі мае ў цэнтры штучнае падвышэньне, што разьбівае суцэльны двухсхільны дах на цэнтральную і дзьве бакавыя часткі і стварае, такім чынам, вонкавую бачнасьць базылікальнага храма
  • зальны храм мае моцна падвышаныя, або выцягнутыя скляпеньні цэнтральнага нэфу ў параўнаньні з двумя бакавымі. Такое ўнутранае вырашэньне робіць уражаньне базылікальнага храма, што аднак не адпавядае рэчаіснасьці, бо ў базылікальным храме цэнтральны нэф мусіць мець дадатковую зону з ваконнымі праёмамі вышэй бакавых нэфаў.

Зальныя храмы характэрныя для нямецкай зондэрготыкі, пашыраныя і ў готыцы ВКЛ.