Натал

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Натал
парт. Natal
Натал
Герб Наталу Сьцяг Наталу
Дата заснаваньня: 1599
Краіна: Бразылія
Штат: Рыю-Грандзі-ду-Норці
Плошча: 170,298 км²
Вышыня: 30 м н. у. м.
Насельніцтва (2008)
колькасьць: 950 820 чал.
шчыльнасьць: 5583,27 чал./км²
Часавы пас: UTC-3
летні час: UTC-2
Тэлефонны код: 84
Паштовы індэкс: 59000-000
Геаграфічныя каардынаты: 5°47′42″ пд. ш. 35°12′32″ з. д. / 5.795° пд. ш. 35.20889° з. д. / -5.795; -35.20889Каардынаты: 5°47′42″ пд. ш. 35°12′32″ з. д. / 5.795° пд. ш. 35.20889° з. д. / -5.795; -35.20889
Натал на мапе Бразыліі
Натал
Натал
Натал
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.natal.rn.gov.br/

Натал (па-партугальску: Natal) — горад у Бразыліі, адміністрацыйны цэнтар і самы буйны горад штату Рыю-Грандзі-ду-Норці, месьціцца ў паўночна-ўсходняй частцы краіны на ўзьбярэжжы Атлянтычнага акіяну. Натал, паводле статыстыкі арганізацыі IPEA зьяўляецца самым бясьпечным адміністрацыйным цэнтрам краіны[1][2].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

За 20 міляў на поўнач ад Наталу месьціцца найбліжэйшы пункт з Лацінскай Амэрыкі да Эўропы, які ўпершыню наведалі эўрапейскія маракі ў 1501 годзе, то бок партугальская экспэдыцыя пад кіраўніцтвам Амэрыга Вэспуччы. На працягу многіх дзесяцігодзьдзяў пасьля гэтага, ніякіх сталых эўрапейскіх паселішчаў не было ў гэтай вобласьці, населенай племянем партыгуар.

У 1597 годзе пасьля некалькіх гадоў рэгулярна наладжаных сувязяў францускіх піратаў, ачоленых Жакам Рыфо, з карэнным насельніцтвам. Партугальскі генэрал-губэрнатар Бразыліі, Франсішку дзі Соўза, выгнаў французаў з гэтага месца. 25 сьнежня 1599 году Натал быў заснаваны як вёска ля форту. Форт, горад і прылеглыя раёны былі занятыя нідэрляндзкімі сіламі з 1633 па 1654 гады й вобласьць была вядомая як Нідэрляндзкая Бразылія.

Дэмаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Згодна са зьвесткамі на ліпень 2012 году ў горадзе налічваецца 950 820 чалавек, якія пражываюць у горадзе, і 1 363 547 чалавек пражываюць у раёне сталічнай акругі.

Гарады-сябры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]