Эксьлібрыс

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Эксьлібрыс (па-лацінску: ex libris — з кніг) — наклейка зь імем і вобразнай выявай занятка ўласьніка кнігі ў спалучэньні з выслоўем на нутраным баку пераплёту. Зьявіўся ў Нямеччыне пасьля вынаходзтва кнігадрукаваньня[1]. Выконваецца ў лінагравюры, цынка- або літаграфіі, афортам, аквацінтай, сухой іголкай па арганічным шкле[2]. Таксама рыцінуецца на медзі, дрэве або ліноліюме. Адбітак такога кніжнага знака на карашку або крышцы пераплёту называецца супэрэксьлібрысам[3]. Вылучаюць 3 віды паводле выгляду: 1) гербавы, 2) вэнзэлевы (ініцыялы), 3) сюжэтны (карціна).

Беларускія эксьлібрысісты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Беларускія мастакі пачалі займацца стварэньнем эксьлібрысаў з 1920-х гадоў. У 1970—80-я гады дзейнічаў «Беларускі клюб эксьлібрысістаў». Сярод найбольш плённых творцаў:

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Ex libris: дробязь, а прыемна. ПрайдзіСвет (2 ліпеня 2010). Праверана 30 сьнежня 2011 г.
  2. ^ Натальля Жук (19 сакавіка 2010) У галерэі мастацтваў адкрыта выстаўка «З гісторыі кніг і кніжных знакаў». Газэта «Слуцкі край». Праверана 30 сьнежня 2011 г.
  3. ^ Экслібрыс. Бачына Міколы РыжагаПраверана 30 сьнежня 2011 г.
  4. ^ Ігар Ціткоўскі (18 лютага 2009) Адзнакі кніжных скарбаў. Газэта «Інфа-Кур’ер». Праверана 30 сьнежня 2011 г.
  5. ^ Людміла Налівайка (10 сакавіка 2009) Сімвал адраджэньня кнігі. Часопіс «Мастацтва», № 3/312. Праверана 30 сьнежня 2011 г.
  6. ^ Мікалай Гугнін Экслібрыс // Беларуская энцыклапедыя ў 18 тамах / Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя, 2004. — Т. 18. Кн.1. — С. 73-74. — 472 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0295-4
  7. ^ Мастацтва экслібрыса. Нацыянальная бібліятэка Беларусі (12 ліпеня 2007). Праверана 30 сьнежня 2011 г.