Ірына Дубянецкая

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Дубянецкая.

Іры́на Міха́йлаўна Дубяне́цкая (* 23 траўня 1964, Менск, БССР) — беларуская філёзафка і тэалягіня. Доктарка філязофіі, доктарка сакральнай тэалёгіі (2005). Дачка выдаўца і пісьменьніка Міхася Дубянецкага, сястра паэткі Галіны Дубянецкай.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Скончыла Інстытут замежных моваў. Працавала ў Інстытуце літаратуры Акадэміі навук Беларусі, Скарынаўскім цэнтры, часопісе «Крыніца».

У 1992 зьехала на навучаньне ў Лёнданскі місіянэрскі інстытут, дзе яны з Каралінай Мацкевіч сталі першымі жанчынамі-студэнткамі. З 1997 вучылася ў Лёвэнскім унівэрсытэце, дзе атрымала дыплёмы магістра багаслоўя, арыенталістыкі, біблейскіх штудый, а 24 чэрвеня 2005 абараніла доктарскую дысэртацыю па тэме «Космас і хаос у габрэйскай Бібліі і міталёгія старажытнага Блізкага Ўсходу». Адзіная жанчына ў Беларусі, якая мае ступень доктара сакральнае тэалёгіі^[1].

Сябра Саюзу беларускіх пісьменьнікаў.

Дзейнасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1989 стала адной з ініцыятарак руху за адраджэньне беларускае грэка-каталіцкае царквы. У 1990 разам з Каралінаю Мацкевіч і Сержуком Абламейкам заснавала часопіс «Унія» і стала яго галоўнай рэдактаркай^[2].

Выкладае ў Беларускім калегіюме і Лятучым унівэрсытэце.

Валодае іўрытам, грэцкай, арамэйскай, угарыцкай, фінікійскай, маабіцкай мовамі^[3].

Піша вершы на беларускай і ангельскай мовах. Друкавалася ў зборніку амэрыканскага міжнароднага паэтычнага фонду.