Адваротная дыскрымінацыя

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Адваротная дыскрымінацыядыскрымінацыя супраць большасьці і паноўных асобаў адпаведна з боку меншасьці і бяздольных.

Апошнія найчасьцей імкнуцца да найменьня дыскрымінацыі са свайго боку ў якасьці «станоўчай» («пазытыўнай»)[1], што стварае хібнае падабенства па гучаньні да процілеглага панятку станоўчага дзеяньня. У Беларусі адваротная дыскрымінацыя адначаецца ў выглядзе беларусафобіі.

У кастрычніку 2005 г. Канстытуцыйны суд Славаччыны прызнаў адваротную («пазытыўную») дыскрымінацыю не адпаведнай канстытуцыйнаму прынцыпу роўнасьці перад законам[2].

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Што могуць даць дэмакратыі тыя, хто выносіць паскудства на свае сьцягі (частка 5; зьвесткі з Украіны) // Грамадазнаўчы сайт «Беларусь — наша зямля», 2 студзеня 2012 г. Праверана 4 студзеня 2018 г.
  2. ^ Поль Бэлен. Славаччына забараняе адваротна-дыскрымінацыйнае заканадаўства (анг.) // «Брусэльскі часопіс», 21 кастрычніка 2005 г. Праверана 4 студзеня 2018 г.