Аксана Забужка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Аксана Забужка
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася 19 верасьня 1960(1960-09-19)[1] (63 гады)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці паэтка, філёзаф, пісьменьніца, эсэістка, літаратурны крытык
Жанр паэзія і проза
Мова украінская мова
Узнагароды
http://www.zabuzhko.com/

Аксана Забужка (нар. 10 верасьня 1960, Луцк) — украінская паэтка, пісьменьніца, літаратуразнавец, публіцыст. У сваёй творчасьці надае шмат увагі асэнсаваньню ўкраінскай ідэнтычнасьці, пры гэтым часта карыстаецца мэтадалёгіяй фэмінізму і посткаляніялізму. У сваіх творах выкарыстоўвае Харкаўскі правапіс. Перакладчыца на ўкраінскую мову Сьвятланы Алексіевіч[3], Радыё Рацыя.

Аўтарка культавага рамана «Палявыя дасьледаваньні ўкраінскага сэксу». За другі раман «Музэй кінутых сакрэтаў» атрымала прэстыжную прэмію Angelus як аўтарка найлепшай кнігі ў Цэнтральнай Эўропе.

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паэзія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Травневий іній (1985)
  • Дириґент останньої свічки (1990)
  • Автостоп (1994)
  • Новий закон Архімеда (2000)
  • Друга спроба. Вибране (2005)
  • Вибрані вірші 1980—2013 (2013)

Проза[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Польові дослідження з українського сексу (роман) (1996)
  • Казка про калинову сопілку (повість) (2000)
  • Сестро, сестро (оповідання та повісті) (2003)
  • Книга Буття, глава четверта (повісті) (2008)
  • Музей Покинутих Секретів (роман) (2009)
  • Тут могла б бути ваша реклама (оповідання) (2014)

Эсэістыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Дві культури (1990)
  • Хроніки від Фортінбраса (1999)
  • Репортаж із 2000-го року (2001)
  • Let my people go: 15 текстів про українську революцію (2005)
  • Вибране листування на тлі доби. 1992—2002 (з Юрієм Шевельовим) (2011)
  • З мапи книг і людей (2012)
  • Український палімпсест: Оксана Забужко у розмові з Ізою Хруслінською (2014)
  • І знов я влізаю в танк…. Вибрані тексти 2012—2016: статті, есе, інтерв’ю, спогади (2016)

Філязофскія працы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Філософія української ідеї та європейський контекст: Франківський період (1992)
  • Шевченків міф України: Спроба філософського аналізу (1996)
  • Notre Dame d’Ukraine: Українка в конфлікті міфологій (2007)

Праекты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Літопис самовидців: Дев’ять місяців українського спротиву / [автор проекту О. Забужко; упорядник Т. Терен; передмова С. Алексієвич; ілюстратор О. Клачинська]. — Київ: Комора, 2014. — 310, [23] с., кольор. іл. — ISBN 978-966-97403-2-8

Пераклады[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пераклады на беларускую мову[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На беларускую мову творы перакладалі Ларыса Раманава[4], Тацьцяна Балашчанка, Міхась Баярын, Аляксандра Дварэцкая, Андрэй Скурко.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Oksana Sabuschko // Munzinger Personen (ням.)
  2. ^ Deutsche Nationalbibliothek Record #128349832 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
  3. ^ «Чарнобыльскую малітву» перавыдалі на ўкраінскай мове
  4. ^ Галасы з-за небакраю: анталогія паэзіі свету ў беларускіх перакладах ХХ ст. Склад. М. Скобла. — Мн.: Лімарыус 2008. — 896 с.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]