Алелькавічы

	Алелькавічы; лац. Alelkavičy
	Герб Пагоня Літоўская
Краіна паходжаньня:	Вялікае Княства Літоўскае
Першы з роду:	Алелька Ўладзімеравіч
Апошні з роду:	Соф’я Слуцкая
Адгалінаваньне роду:	Гедзімінавічы

Алелькавічы, Алелькі, Слуцкія — княскі род гербу Пагоня, галіна Гедзімінавічаў.

Алелькавічы некалькі разоў прэтэндавалі на сталец Вялікага Княства Літоўскага^[1], падтрымлівалі Канстантынопальскую праваслаўную царкву^[2].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нашчадкі Ўладзімера Альгердавіча, князя кіеўскага, які па скасаваньні ў 1390-я гады вялікім князем Вітаўтам многіх удзелаў, атрымаў Слуцкае княства.

Па сьмерці Ўладзімера Альгердавіча Слуцкае княства стала вотчынай нашчадкаў яго старэйшага сына Алелькі Ўладзімеравіча. Алелька, а потым яго сыны разглядаліся як законныя прэтэндэнты на вялікакняскі сталец, вакол іх гуртавалася антыягелонская апазыцыя ў Вялікім Княстве. Алелька, апроч Слуцку, некаторы час валодаў Лагойскам, а ў 1440 годзе атрымаў Кіеўскае княства (вотчыну свайго бацькі), якое перадаў старэйшаму сыну Сямёну Алелькавічу. Сын апошняга Васіль Сямёнавіч ужо не атрымаў Кіеў (яму было нададзенае Пінскае княства).

Міхал Алелькавіч і яго нашчадкі, князі слуцкія, карысталіся статусам удзельных князёў і чальцоў Паноў-Рады да 1569 году. Пазьней, да згасаньня роду ў 1592 годзе, Алелькавічы-Слуцкія былі аднымі з найбагацейшых магнатаў. Неаднаразова рабілі наданьні цэрквам Слуцку й Кіева-Пячэрскай лаўры^[1]. Апошняе пакаленьне Алелькавічаў (Ян Сямён, Аляксандар і Юры) прыняла каталіцтва^[3].

Згасаньне роду, імаверна, адбылося з прычыны спадчыннай хваробы^[4].

Радавод[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Уладзімер

Алелька (? — 1455)
1. Міхал (каля 1425^[2] — 1481)
  1. Сямён II (каля 1460^[2] — 1505)
    1. Юры I (1492—1542)
      1. Юры II (1531—1578)
        Юры III (1559—1586)
        Соф’я (1585—1617)
        
        Аляксандар (? — 1591)
        
        Ян Сямён (? — 1592)^[1]
      2. Сямён III (? — 1560)
2. Сямён I (1420^[2]—1470)
  1. Васіль (каля 1425^[2] — 1495)
  2. Соф’я
  3. Аляксандра
Іван Бельскі
Андрэй
1. Глеб
2. Еўдакія

Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Іканаграфія роду Алелькавічаў-Слуцкіх
Алелька Ўладзімеравіч
Кацярына Алелькавіч (з Тэнчынскіх)
Юры III Алелькавіч
Соф’я Радзівіл (з Алелькавічаў)

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ ^а ^б ^в Пазднякоў В. Алелькавічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 218.
^ ^а ^б ^в ^г ^д Казлоўскі П. Алелькавічы // ЭГБ. — Мн.: 1993 Т. 1. С. 101.
^ Насевіч Г. В. Генеалагічныя табліцы старадаўніх княжацкіх і магнацкіх беларускіх родаў 12—18 стагоддзяў. — Мінск, 1993.
^ Скеп’ян Н. Злыя прыгоды Алелькавічаў за мяжой // Культура. № 47 (813), 24 лістапада 2007.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — Т. 1: А — Беліца. — 494 с. — ISBN 5-85700-074-2

[evkl-1] а ^б ^в Пазднякоў В. Алелькавічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 218.

[ehb-2] а ^б ^в ^г ^д Казлоўскі П. Алелькавічы // ЭГБ. — Мн.: 1993 Т. 1. С. 101.

[3] Насевіч Г. В. Генеалагічныя табліцы старадаўніх княжацкіх і магнацкіх беларускіх родаў 12—18 стагоддзяў. — Мінск, 1993.

[4] Скеп’ян Н. Злыя прыгоды Алелькавічаў за мяжой // Культура. № 47 (813), 24 лістапада 2007.

[1]

[2]

[3]

[4]