Алена Брава

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Алена Брава
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні Алена Валер'еўна Гінзбург
Нарадзілася 18 жніўня 1966 (57 гадоў)
Барысаў
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці празаік
Гады творчасьці 1998 — цяперашні час
Жанр аповед, раман
Мова беларуская мова[1][2] і расейская мова[2]
Дэбют 2002
Значныя творы «Камэнданцкі час для ластавак»
Прэміі Прэмія Гліняны Вялес (2004)
Узнагароды
Творы на сайце Knihi.com
brava-alena

Алена Брава (нар. 18 жніўня 1966) — беларуская пісьменьніца, журналістка.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Спачатку была пачатковая школа з ангельскім ухілам, потым — факультэт журналістыкі БДУ. Па заканчэньню працавала ў раённай газэце Барысава, празь некаторы час зьехала з мужам і дачкой на Кубу. 1990 год — вяртаньне на радзіму ў родны Барысаў і праца на розных пасадах у раённай газэце «Адзінства».

Пісаць вершы пачала ў школе, аўтар паэтычнага зборніка «На глыбіні каранёў» (2002). Вядомасьць пісьменьніцы прынесла аповесьць «Каменданцкі час для ластавак», у аснову якой ляглі ўражаньні ад жыцьця на сацыялістычнай Кубе Фідэля Кастра. Аднайменны зборнік прозы выйшаў у 2004 годзе («Мастацкая літаратура», сэрыя «Дэбют», 2004)). Як празаік А. Брава публікавалася ва ўсіх вядучых літаратурных часопісах Беларусі, калектыўных зборніках, у тым ліку «Апавяданьне — 2005», «І зоркі над Бярэзінай — ракой», «12 актаў» і іншых. Аўтарка кніг прозы «Рай даўно перанаселены» («Галіяфы», сэрыя «Другі фронт мастацтваў», 2012), «Дараванне/Прощение/Vergebung» («Звязда», 2013, зь перакладам на нямецкую мову Андрэ Бёма).

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пісьменьніца піша на сацыяльныя тэмы, апісвае лёс беларусаў і асабліва беларусак у постсавецкіх умовах. Аўтарка гуляецца з мовай, актыўна выкарыстоўвае фэмінітывы, наагул глыбока аналізуе статус жанчыны ў грамадзтве[3]. Проза Алены Бравы адрозьніваецца падкрэсленым інтэлектуалізмам, пранікненьнем у найглыбейшыя куткі чалавечай душы[4]. Найбольш вядомы ейны раман - “Садомская яблыня” – гэта цудоўна выпісаны партрэт чарнушнага жыцьця ў беларускай правінцыі, хоць многае з апісанага аўтаркай уласьціва і для Менску. У самой назьве раману (“Садомская яблыня”) хаваецца некалькі сэнсаў. Садомская яблыня зь яе спакусьлівымі пладамі можа азначаць пустых і хлусьлівых людзей, якія апісваюцца ў рамане. І хоць сама аўтарка словамі сваёй гераіні кажа, што яна не фэміністка, тым ня менш, жыцьцё, досьвед, прадзіраньне празь церні, альбо, кажучы словамі самой гераіні, “праца і мацярынства, якія патрабавалі нястомных клопатаў” зрабілі зь яе фэміністку[5].

Адно з апошніх апавяданьняў пісьменьніцы — «Карыятыда ў маціцовых кліпсах» (Дзеяслоў №1, 02) — працягвае тэму, пачатую ў папярэдніх творах, асабліва ў рамане «Садомская яблыня» — жыцьцё кабеты ў постсавецкіх умовах[6].

Цытаты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Чалавек нараджаецца відушчым, потым яго асьляпляюць наўмысна, з асаблівай упартасьцю, калі чалавек – жанчына. Паўжыцьця трацім на тое, каб гэта зразумець; але, зразумеўшы, апынаешся ў такой адзіноце і пустэчы, што стараешся, як мага хутчэй начапіць якія-небудзь акуляры – хобі, рэлігія альбо жарсьці // “Садомская яблыня”, 2018[7].


Жыцьцё чалавека ў Чырвонай імпэрыі ніколі не было ў цане, што казаць пра “паўчалавека” – жанчыну? // “Садомская яблыня”, 2018[8].


(...)“мець сваё жыцьцё дазваляецца кароткі прамежак часу: ад школьнага выпускнога балю да жаночай кансультацыі” // “Садомская яблыня”, 2018[9].

Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 2002 «На глыбіні каранёў»
  • 2004 «Камэнданцкі час для ластавак», Мн.: Мастацкая літаратура.
  • 2012 «Рай даўно перанаселены», Мн.: Галіяфы.
  • 2013 «Дараванне/Прощение/Vergebung», Мн.: Выдавецкі дом «Звязда».
  • 2018 «Садомская яблыня»: раман / Алена Брава. — Мн.: Галіяфы.

Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Гліняны Вялес (2004, за зборнік прозы «Камэнданцкі час для ластавак»)
  • Frаnс-Tireur USА — Sіlvеr Bullеt 2013 [10]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Identifiants et Référentiels (фр.)ABES, 2011.
  2. ^ а б Brava, Alena Valer'jeŭna // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  3. ^ У. Гарбацкі, "(Не) заставацца халодным, як Брусэль да нашай краіны" (Фэмінізм на фоне правінцыйнай чарнухі ў новым рамане Алены Бравы), ARCHE, 24 сьнежня 2019, https://web.archive.org/web/20210415224701/https://gazeta.arche.by/article/287.html
  4. ^ Ганна Алмазава, Знакамітыя барысаўчанкі: Алена Брава і Лёля Багдановіч, 17.04. 2020, EX-PRESS.BY, https://web.archive.org/web/20220630072151/https://ex-press.by/rubrics/novosti-borisova/2020/04/17/znakamityya-barysauchanki-alena-brava-i-lyolya-bagdanovich
  5. ^ У. Гарбацкі, "(Не) заставацца халодным, як Брусэль да нашай краіны" (Фэмінізм на фоне правінцыйнай чарнухі ў новым рамане Алены Бравы), ARCHE, 24 сьнежня 2019, https://gazeta.arche.by/article/287.html
  6. ^ У. Гарбацкі, Людзі як рэчы, асабліва калі гэтыя людзі – жанчыны…, Новы Час, 11-02-2020, https://novychas.by/kultura/ljudzi-jak-reczy-asabliva-kali-hetyja-ljudzi-za
  7. ^ У. Гарбацкі, "(Не) заставацца халодным, як Брусэль да нашай краіны" (Фэмінізм на фоне правінцыйнай чарнухі ў новым рамане Алены Бравы), ARCHE, 24 сьнежня 2019, https://gazeta.arche.by/article/287.html
  8. ^ У. Гарбацкі, "(Не) заставацца халодным, як Брусэль да нашай краіны" (Фэмінізм на фоне правінцыйнай чарнухі ў новым рамане Алены Бравы), ARCHE, 24 сьнежня 2019, https://gazeta.arche.by/article/287.html
  9. ^ У. Гарбацкі, "(Не) заставацца халодным, як Брусэль да нашай краіны" (Фэмінізм на фоне правінцыйнай чарнухі ў новым рамане Алены Бравы), ARCHE, 24 сьнежня 2019, https://gazeta.arche.by/article/287.html
  10. ^ Юрьенен, Сергей Сергеевич // Премия "Вольный стрелок: Серебряная пуля"

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]