Алесь Зайка

Алесь Зайка
Род дзейнасьці	краязнаўства, мовазнаўства
Дата нараджэньня	12 жніўня 1948
Месца нараджэньня	Запольле, Івацэвіцкі раён
Дата сьмерці	26 чэрвеня 2018
Месца сьмерці	Запольле, Івацэвіцкі раён
Месца пахаваньня	Бялавічы
Месца вучобы	Берасьцейскі дзяржаўны ўнівэрсытэт імя А. С. Пушкіна
Занятак	мовазнаўца, краязнаўства
Узнагароды	Мядовая прэмія (2011)

Алесь Зайка, Аляксандар Фаміч Зайка (12 жніўня 1948, Запольле — 26 чэрвеня 2018, Запольле Івацэвіцкага раёну) — беларускі краязнавец.

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў Косаўскую сярэднюю школу (1966), філялягічны факультэт Берасьцейскага пэдагагічнага інстытуту (1971). Пасьля службы ў войску вярнуўся ў Запольле, працаваў настаўнікам беларускай мовы і літаратуры. Пазьней загадваў школьным этнаграфічным музэем.

Усё жыцьцё зьбіраў фальклёр, запісваў крылатыя словы, дыялекты, выслоўі, фатаграфаваў старыя будынкі, студні, клямкі, вокны. Зацікаўленьні Алеся Зайкі ўключалі дыялектал1гію, фразэалёгію, парэміялёгію, мікратапаніміку, фальклярыстыку і гісторыю паселішч.

Укладальнік выданьняў «Дыялектны слоўнік Косаўшчыны» (2011), «Населеныя пункты Івацэвіччыны» (2012), «Фразеалагічны слоўнік Косаўшчыны» (2013), «Прыказкі і прымаўкі, жарты і каламбуры, прыгаворкі і языкаломкі, вясельныя прымаўкі пры дзяльбе каравая, вітанні і зычэнні, ветлівыя і ласкавыя выразы, засцярогі і прысяганні, праклёны і адкляцці, жартоўныя праклёны і дражнілкі-кепікі, зневажанні і параўнанні, прыкметы народнага календара з Косаўшчыны» (2015). Аўтар кніг прозы «Дым з коміна» (2011), «Чысты чацвер» (2015). Рыхтуецца да выданьня яшчэ некалькі яго кніг.

Узнагароды

• Ляўрэат Мядовай прэміі (2011) за кнігу прозы «Дым з коміна».
• Ляўрэат прэміі імя Тадэвуша Касьцюшкі.

Літаратура

• Чыгрын С. Алесь Зайка: «Усё вялікае ствараецца любоўю» // Czasopis № 4, 2015.