Алькены

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Алькены[1][2] (алефіны, этыленавыя вуглевадароды) — ненасычаныя аліфатычныя ацыклічныя рэчывы, якія ўтрымліваюць адну двайную сувязь паміж атамамі вугляроду, якія ствараюць гамалягічны шэраг з агульнай формулай CnH2n. Атамы вугляроду пры двайной сувязі знаходзяцца ў стане sp²-гібрыдызацыі і маюць валентны вугал 120°. Першым прадстаўніком зьяўляецца этылен (C2H4). Па правілах намэнклятуры IUPAC назвы алькенаў ўтвараюцца пры дапамозе суфіксаў «-эн» замест альканавых суфіксаў «-ан».

Гамалягічны шэраг алькенаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гамалягічны шэраг алькенаў — шэраг алькенаў, дзе кожны наступны павялічвае колькасьць атамаў вягляроду ды вадароду па формуле CnH2n. Ніжэй прыведзены толькі першыя дзесяць чальцоў шэрагу, у які тэарытычна можа ўваходзіць бясконцае мноства алькенаў.

Этэн (этылен) C2H4
Прапэн (прапілен) C3H6
Бутэн (буцілен) C4H8
Пэнтэн C5H10
Гексэн C6H12
Гептэн C7H14
Актэн C8H16
Нанэн C9H18
Дэкен C10H20

Фізычныя ўласьцівасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]