Антон Сарока

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Антон Сарока
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 5 сакавіка 1992(1992-03-05)[1][2] (32 гады)
Рост 188 см
Вага 86 кг[3]
Пазыцыя нападнік
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2010—2012 Рубін Казань 0 (0)
2011 → Партызан Менск 13 (5)
2012 → Гарадзея 8 (0)
2013—2016 Гарадзея 105 (43)
2017—2018 Дынама Менск 41 (16)
2018—2019 Лёкерэн 17 (1)
2019—2021 БАТЭ 18 (4)
2021 Нёман Горадня 7 (0)
2022 Арсэнал Койданаў 10 (0)
2022—2023 Астравец 17 (1)
Зборныя
2012—2014 Беларусь (да 21) 16 (7)
2017—2019 Беларусь 15 (7)

Антон Сарока (нарадзіўся 5 сакавіка 1992 году, Менск, Беларусь) — беларускі футбаліст, нападнік. Колішні гулец нацыянальнай зборнай Беларусі.

Кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выхаванец менскай футбольнай школы «Зьмена», пазьней трапіў у «Дынама», дзе выступаў за моладзевыя каманды. У пачатку 2010 году, пасьля пасьпяховага выступу за юнацкую зборную на мэмарыяльным турніры імя Гранаткіна ў Санкт-Пецярбургу, быў запрошаны ў казанскі «Рубін»[4]. У сэзоне 2010 годзе выступаў за дубль казанскага клюбу, пасьля чаго вярнуўся ў Беларусь[5], сэзон 2011 году правёў у складзе «Партызана-2». У пачатку 2012 году праходзіў прагляд у латвійскім «Вэнтсьпілсе» і «Гарадзеі»[6], аднак толькі ўлетку, уладкаваўшы ўсе фармальнасьці з «Рубінам», на правах арэнды перайшоў у беларускі клюб.

У 2013 годзе, пакінуўшы «Рубін», стаў гульцом «Гарадзеі» на трывалай аснове. Зь цягам часу замацаваўся ў якасьці асноўнага нападніка «цукровых». Па выніках сэзону 2015 году дапамог клюбу выйсьці ў Найвышэйшую лігу. У сэзоне 2016 году дэбютаваў у Найвышэйшай лізе і стаў адным з найлепшых бамбардзіраў каманды ў сэзоне. У сьнежні 2016 году перайшоў у менскае «Дынама»[7]. У складзе дынамаўцаў быў асноўным нападнікам клюбу, у сэзоне 2017 году з 12-ю галамі быў найлепшым бамбардзірам каманды ў чэмпіянаце. У ліпені 2018 году падпісаў кантракт на тры гады з бэльгійскім клюбам «Лёкерэн»[8]. Аднак, ня здолеў замацавацца ў пачатковым складзе каманды, часьцей выходзіў на замену ці заставаўся на лаўцы запасных. У сакавіку 2019 году, пасьля таго як «Лёкерэн» страціў шанец на захаваньне месца ў элітным дывізіёне, скасаваў кантракт. У сакавіку 2019 году далучыўся да барысаўскага БАТЭ[9].

Пачынаў сэзон асноўным нападнікам каманды, аднак пазьней пачаў шмат прапускаць праз пашкоджаньні. Зь верасьня да сканчэньня сэзону 2019 году не зьяўляўся на полі. 2020 год пачынаў у першым складзе каманды, аднак з траўня зноў выбыў праз траўмы. За асноўную каманду наступны раз згуляў толькі ў лістападзе. У 2021 годзе выйшаў на поле за БАТЭ толькі 2 сакавіка ў матчы Супэркубка Беларусі, пасьля чаго чарговы раз зьнік з ростэру праз траўмы. У чэрвені 2021 году кантракт з барысаўскім клюбам паводле пагадненьня бакоў быў скасаваны[10]. Неўзабаве пасьля зыходу з БАТЭ быў гульцом гарадзенскага «Нёману», склаўшы ўгоду да сканчэньня сэзону 2021 году[11]. Ня здолеў замацавацца ў асноўным складзе, толькі часам выходзіў на замену. У студзені 2022 году стала вядома, што нападнік па заканчэньні кантракта пакідае гарадзенскі клюб[12].

У лютым 2022 году далучыўся да казаскага «Акжаіка»[13], аднак ужо празь некалькі тыдняў пакінуў клюб, гэтак і не згуляўшы за яго ў афіцыйных матчах[14]. У сакавіку 2022 году склаў кантракт з койданаўскім «Арсэналам»[15], дзе хутка замацаваўся ў першай адзінаццатцы. У чэрвені 2022 году па заканчэньні кантракта пакінуў клюб[16]. У ліпені 2022 году пачаў трэнавацца з «Астраўцом» і ў выніку ўзмоцніў склад каманды[17]. У сьнежні 2022 году паводле пагадненьня бакоў пакінуў «Астравец»[18], аднак у пачатку 2023 году зноў пачаў трэнавацца з камандай і ў сакавіку падоўжыў пагадненьне з клюбам[19]. З чэрвеня 2023 году перастаў зьяўляцца на полі. У сьнежні 2023 году пакінуў «Астравец»[20].

Міжнародная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

31 жніўня 2017 году дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Беларусі ў адборачным матчы чэмпіянату сьвету 2018 году супраць зборнай Люксэмбургу.

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Статыстыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Гарадзея 2016 Найвышэйшая ліга 25 8
Дынама Менск 2017 Найвышэйшая ліга 30 12
2018 Найвышэйшая ліга 11 4

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б в Anton Saroka // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б в Anton Saroka // FBref.com (мн.)
  3. ^ а б https://www.pressball.by/footballstat/anton_saroka/
  4. ^ Антон Сарока подписал контракт с «Рубином» (рас.)
  5. ^ «Рубин» одолжил Сароку «Партизану» (рас.)
  6. ^ Антон Сарока, принадлежащий «Рубину», появился в «Городее» (рас.)
  7. ^ Антон Сарока стал игроком минского «Динамо» (рас.)
  8. ^ Антон Сарока подписал трехлетний контракт с 13-й командой Бельгии (рас.)
  9. ^ БАТЭ объявил о подписании контракта с Сарокой (рас.)
  10. ^ БАТЭ сообщил о расторжении контракта с Сарокой (рас.)
  11. ^ "Неман" объявил о подписании Антона Сароки (рас.)
  12. ^ Антон Сарока, а также два россиянина покинули "Неман" (рас.)
  13. ^ Антон Сарока перешел в казахстанский "Акжайык" (рас.)
  14. ^ Сотрудничество Сароки и "Акжайыка" не продлилось и трех недель - контракт аннулирован (рас.)
  15. ^ Антон Сарока - игрок дзержинского "Арсенала" (рас.)
  16. ^ "Арсенал": минус Сарока и Хайманов, плюс Федор Лебедев (рас.)
  17. ^ Антон Сарока стал игроком "Островца" (рас.)
  18. ^ Алисейко и Сарока покинули "Островец" (рас.)
  19. ^ Алисейко и Сарока подписали новые соглашения с "Островцом" (рас.)
  20. ^ Сарока, Лебедев и еще восемь футболистов покинули "Островец" (рас.)

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Антон_Сарока&oldid=2491515»