Блакітны колер

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Блакітны (цыян, сіне-зялёны) — каляровы дыяпазон паміж зялёным і сінім, з даўжынёй хвалі прыкладна ад 485 да 500 нанамэтраў. У беларускай мове традыцыйна блакітным завецца колер, бліжэйшы да сіняга, а таксама разьведзены, бляклы сіні колер. Блакітным або цыянавым таксама завуць адзін з трох колераў сыстэмы CMYK (па-ангельску: Cyan).

Блакітныя прыродныя фарбавальнікі і пігмэнты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Біруза (мае зеленавата-блакітныя адценьні)
  • Лазурыт служыў у старажытнасьці адным зь нешматлікіх вядомых сініх пігмэнтаў, таму быў вельмі дарагі (асноўная крыніца — Індыя)

Блакітнае неба і фізыка зроку[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паліграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • У сыстэме CMYK адзін з чатырох асноўных колераў завецца блакітным — хоць у рэчаіснасьці гэты стандартызаваны колер варта зваць хутчэй сіне-зялёным(en).

Назвы блакітных адценьняў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У культуры і этнаграфіі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Іншыя літаратурна-культурныя асацыяцыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Блакітны — колер мары і ідэальнасьці. Адгэтуль паняцьці «блакітная мара» (гэта значыць выдатная і цяжкадасягальная).
  • Матэрыяльным «увасабленьнем» блакітнага колеру лічыцца камень тапаз.
  • Блакітны — гомасэксуальны мужчына на жаргоне.