Бутрымаўцы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Бутрымаўцы
лац. Butrymaŭcy
польск. Butrymowce
Краіна: Польшча
Ваяводзтва: Падляскае
Павет: Сакольскі
Гміна: Новы Двор
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Паштовы індэкс: 16-205
Геаграфічныя каардынаты: 53°38′0″ пн. ш. 23°28′0″ у. д. / 53.63333° пн. ш. 23.46667° у. д. / 53.63333; 23.46667Каардынаты: 53°38′0″ пн. ш. 23°28′0″ у. д. / 53.63333° пн. ш. 23.46667° у. д. / 53.63333; 23.46667
Бутрымаўцы на мапе Польшчы
Бутрымаўцы
Бутрымаўцы
Бутрымаўцы

Бутрымаўцы (польск. Butrymowce) — вёска ў Польшчы, каля ракі Сідры. Уваходзяць у склад гміны Новы Двор Сакольскага павету Падляскага ваяводзтва.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Бутрым

Паводле францускага лінгвіста-германіста Раймонда Шмітляйна, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў, імя Бутрым утварылася ад складаньня германскіх імёнаў Bodo і Rimo[2].

Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Бутрым складаецца з фармантаў -бут-, які паходзіць ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепіцкае butilo — 'камель'), і -рым-, які паходзіць ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[3]. Такім парадкам, імя Бутрым азначае «непарушны корань»[4]. У гістарычным германскім арэале адзначалася імя Rimboto[5][6] (Rimbotus[7]).

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1905 год — 156 чалавек[8]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ https://bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/062013711062-0037440?var-id=1639616&format=jsonapi
  2. ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 1, 1964. P. 19.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16, 18.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 20.
  5. ^ Geschichts-Quellen der Stadt Wien. Abt. 1. — Wien, 1877. S. 63.
  6. ^ Monumenta Boica. Vol. 26. — Monachii, 1826. S. 12—13, 646.
  7. ^ Cartulaire du Prieuré de Saint-Gilles de l’Hôpital de Saint-Jean de Jérusalem (1129—1210). — Paris, 1997. P. 5.
  8. ^ Указатель населенным местностям Гродненской губернии, с относящимися к ним необходимыми сведениями. — Гродна, 1905. С. 22.