Быстрыца
Быстрыца | |
Вобласьць: | Гарадзенская |
Раён: | Астравецкі |
Сельсавет: | Трокеніцкі |
Тэлефонны код: | +375 1591 |
Геаграфічныя каардынаты: | 54°47′47″ пн. ш. 25°52′30″ у. д. / 54.79639° пн. ш. 25.875° у. д.Каардынаты: 54°47′47″ пн. ш. 25°52′30″ у. д. / 54.79639° пн. ш. 25.875° у. д. |
Быстрыца на мапе Беларусі Быстрыца | |
Галерэя здымкаў у Wikimedia Commons |
Бы́стрыца — вёска ў Беларусі, на рацэ Вяльля. Уваходзіць у склад Трокеніцкага сельсавету Астравецкага раёну Гарадзенскай вобласьці. Насельніцтва 251 чал. (1991). Знаходзіцца за 29 км на поўнач ад Астраўца, за 34 км ад чыгуначнай станцыі Гудагай.
Быстрыца — даўняе мястэчка гістарычнай Віленшчыны.
Гісторыя
Першы пісьмовы ўспамін пра Быстрыцу датуецца 1390, калі вялікі князь Ягайла заснаваў тут касьцёл Узвышэньня Сьвятога Крыжа. У канцы XIV — пач. XVI стст. пры касьцёле дзейнічаў кляштар белых аўгустынаў.
У 1-й пал. XVI ст. Быстрыца была цэнтрам воласьці ў Віленскім ваяводзтве і рэзыдэнцыяй ваяводы. У 1537 яна атрымала статус мястэчка. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай (1565—1566) мясьціна ўвайшла ў склад Віленскага павету.
Цягам XVII—XVIII стст. Быстрыца — цэнтар староства Бжастоўскіх. Станам на 1612 у мястэчку было 56 двароў.
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) Быстрыца апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, дзе зрабілася цэнтрам воласьці Віленскага павету. Станам на 1886 у мястэчку існавалі народная вучэльня, прытулак, крама, 2 карчмы.
У Першую сусьветную вайну Быстрыцу занялі нямецкія войскі. 3 кастрычніка 1920 мястэчка ўваходзіла ў склад Сярэдняй Літвы, з 1922 — міжваенннай Польскай Рэспублікі.
У 1939 Быстрыца ўвайшла ў БССР, дзе 12 кастрычніка 1940 зрабіліся цэнтрам сельсавету Астравецкага раёну. У Другую сусьветную вайну з чэрвеня 1941 да ліпеня 1944 мястэчка знаходзілася пад нямецкай акупацыяй.
Насельніцтва
- XIX стагодзьдзе: 1880 — каля 103 чал.[1]
- XX стагодзьдзе: 1901 — каля 405 чал.; 1971 — 295 чал., 91 двор; 1990 — 251 чал., 86 двароў[2]
Інфраструктура
У Быстрыцы працуе няпоўная сярэдняя школа.
Турыстычная інфармацыя
Выдатныя мясьціны
- Касьцёл Узвышэньня Сьвятога Крыжа (1760—1761)
Крыніцы
- ^ Bystrzyca // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom I: Aa — Dereneczna. — Warszawa, 1880. S. 510.
- ^ Валерый Шаблюк. Быстрыца // ЭГБ. — Мн.: 1994 Т. 2. С. 143.
Літаратура
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1994. — Т. 2: Беліцк — Гімн. — 537 с. — ISBN 5-85700-142-0
- Bystrzyca // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom I: Aa — Dereneczna. — Warszawa, 1880. S. 510.
Вонкавыя спасылкі
Быстрыца — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
|