Валянцін Гурыновіч

	Валянцін Гурыновіч
Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусь у Баліварыянскай Рэспубліцы Вэнэсуэла
	14 жніўня 2008 — 31 ліпеня 2012
Прэзыдэнт:	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар:	Сяргей Сідорскі
Наступнік:	Алег Пафераў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	6 траўня 1950 (73 гады); Тупічына[d], Дзямідавіцкі сельсавет, Касьцюковіцкі раён, Магілёўская вобласьць, БССР, СССР;
Адукацыя:	мэханіка-тэхналягічны факультэт БНТУ[d];
Узнагароды:

Валянці́н Арка́дзевіч Гурыно́віч (нарадзіўся 6 траўня 1950 году ў Тупічыне, Касьцюковіцкі раён^[1]) — беларускі дыплямат.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З канца 2006 году быў намесьнікам міністра прамысловасьці^[1]. Ад 14 жніўня 2008^[2] да 31 ліпеня 2012 году^[3] Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусь у Баліварыянскай Рэспубліцы Вэнэсуэла.

10 кастрычніка 1997 году ўзнагароджаны Ганаровай граматай Савету міністраў Рэспублікі Беларусь^[4], а 6 верасьня 2004 году — Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь^[5].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Злучыць^?

На гэты артыкул не спасылаюцца іншыя артыкулы Вікіпэдыі.

Калі ласка, прастаўце спасылкі на яго ў іншых артыкулах.

[who-1] а ^б ГУРИНОВИЧ Валентин Аркадьевич(недаступная спасылка) // Кто есть кто в Республике Беларусь (рас.)

[2] Указ Президента Республики Беларусь от 14 августа 2008 г. №423 «О назначении В. А. Гуриновича Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь в Боливарианской Республике Венесуэла и присвоении ему дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посланника первого класса» (рас.)

[3] Указ Президента Республики Беларусь от 31 июля 2012 г. № 340 «Об освобождении от должности В. А. Гуриновича» (рас.)

[4] Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 10 октября 1997 г. №1343 «О награждении В. А. Гуриновича Почетной грамотой Совета Министров Республики Беларусь» (рас.)

[5] Постановление Президиума Совета Республики Национального собрания Республики Беларусь от 6 сентября 2004 г. №822-ПСР2 «О награждении В. А. Гуриновича, В. И. Лабецкого, А. В. Максимовича, И. П. Мартынович и И. Э. Мотуза Почетной грамотой Национального собрания Республики Беларусь» (рас.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]