Генк (футбольны клюб)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Генк
Поўная назва Koninklijke Racing Club Genk
Заснаваны 1923
Горад Генк, Бэльгія
Стадыён Крыстал Арэна
Умяшчальнасьць: 24 956
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Першы дывізіён А
 · 2022—2023 2 месца
Хатнія колеры
Выязныя колеры
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
krcgenk.be (нід.)

«Генк» (па-нідэрляндзку: Genk) — бэльгійскі футбольны клюб з гораду Генку, правінцыі Лімбург. Чатырохразовы чэмпіён Бэльгіі, шасьціразовы ўладальнік Кубка Бэльгіі. Клюб быў заснаваны ў 1923 годзе як «Вінтэрсьляг», новую назву каманда атрымала пасьля аб’яднаньня з клюбам «Ватэрсхэй Тор» у 1988 годзе. «Генк» ёсьць адным з самых пасьпяховых клюбаў Бэльгіі з канца 1990-х гадоў, менавіта дзякуючы гэтаму яны рэгулярна бяруць удзел у эўрапейскіх клюбных спаборніцтвах. Асноўнымі колерамі «Генку» ёсьць сіні і белы.

«Генк» добра вядомы сваёй выдатнай моладзевай акадэміяй. У 2003 годзе яны пабудавалі свой моладзевы цэнтар побач з стадыёнам і стварылі праграму падтрыхтоўкі моладзі разам з Роні Вангенойгдэнам. У далейшым плянуецца пабудаваць школу-інтэрнат і некалькі сынтэтычных пляцовак. У мінулым і зараз многія таленавітыя і вядомыя гульцы прайшлі праз моладзевую сыстэму клюбу, як то Янік Караска, Еле Восэн, Дэніс Прат, Стывэн Дэфур, Крыстыян Бэнтэке, Тыбо Куртуа, Дывок Арыгі, Тымаці Кастань, Леандра Трасар і Кевін дэ Бройнэ.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюб «Вінтэрсьляг» быў заснаваны ў 1923 годзе, атрымаўшы рэгістрацыйна нумар 322. Першыя дзесяцігодзьдзі новастворанны клюб праводзіў у ніжэйшых лігах. На сваё 35-годзьдзе клюб атрымаў статус каралеўскага. Толькі ў сэзоне 1972—1973 гадоў «Вінтэрсьляг» атрымаў права падвысіцца да другога дывізіёну, а ўжо на наступны сэзон клюб дамогся права выступу ў найвышэйшым дывізіёне чэмпіянату Бэльгіі праз розыгрыш плэй-оф другога дывізіёну. З большага, такому посьпеху спрыяла пашырэньне колькасьці ўдзельнікаў першага дывізіёну з 16 да 20 клюбаў. Аднак, сэзон у топавым дывізіёне клюб скончыў на апошнім радку, адразу пакінуўшы эліту. Празь нейкі час клюб зноўку вярнуўся ў першы дывізіён.

У 1981 годзе «Вінтэрсьляг» дасягнуў 5 месца, што дазволіла ім атрымаць права выступу ў матчах Кубка УЭФА. Клюб прайшоў нарвэскі «Брунэ» і нават ангельскі «Арсэнал»[2]. Аднак, у наступным раўндзе яго выбіў шатляндзкі «Дандзі Юнайтэд». Праз два сэзоны клюб зноўку вылецеў ў другі дывізіён пасьля фінішаваньня на несуцяшальным апошнім месцы ў турнірнай табліцы. У тым сэзоне льескі «Стандард», які атрымаў перамогу ў чэмпіянаце, згуляў дамоўны матч супраць клюбу «Ватэрсхэй Тор», зь якім потым «Вінтэрсьляг» аб’яднаецца ў клюб «Генк». Пасьля чатырох сэзонаў «Вінтэрсьлягу» ў другім дывізіёне клюб зноўку падняўся ў першы дывізіён, атрымаўшы пірамогу ў плэй-оф выхаду ў эліту ў 1987 годзе. Клюб скончыў сэзон па вяртаньні ў першы дывізіён на 15 радку з 18 клюбаў. Пасьля сканчэньня сэзону клюб аб’яднаўся з сваімі суседзямі клюбам «Ватэрсхэй Тор», які выступаў у другім дывізіёне з моманту вылету ў 1986 годзе.

Новы клюб атрымаў назву «Генк», і паколькі новы клюб стаў пераемнікаў «Вінтэрсьлягу», ён пачаў выступы ў першым дывізіёне, але скончыў сэзон апошнім. У наступным годзе «Генк» здолеў атрымаць перамогу ў заключным туры ў другім дывізіёне, а потым правёў 4 сэзоны ў найвышэйшым дывізіёне перш чым вылецеў у дывізіён ніжэй. У 1995 годзе клюб ачоліў трэнэр Эйме Антуэніс, у сэзоне 1995—1996 гадоў «Генк» заняў другое месца ў другім дывізіён і пазьбегнуў матчаў плэй-оф за выхад у эліту, бо на той сэзон адбылося аб’яднаньне двух клюбаў эліты «Сэрэн» і «Стандард». Пасьля восьмага месца ў 1997 годзе клюб правёў нядрэнны сэзон 1997—1998 гадоў, здабыўшы кубак краіны і скончыўшы сэзон чэмпіянату на другім месцы. У сваім першым эўрапейскім сэзоне «Генк» пасьлядоўна прайшоў альбанскую «Апалёнію» і нямецкі «Дуйсбург», але саступіў гішпанскай «Мальёрцы» ў 1/16 фіналу. Пры гэтым клюбы двойчы згулялі ўнічыю, а гішпанцы прайшлі далей толькі дзякуючы правілу выязнога голу. Чэмпіянат скончыўся лепш чым за сэзон за таго, здабыўшы першы чэмпіёнскі тытул. Пасьля такіх посьпехаў Эйме Антуэніс перайшоў у «Андэрлехт».

«Генк» у матчы Лігі Эўропы УЭФА ў 2014 годзе.

«Генк», такім чынам, упершыню ўзяў удзел у Лізе чэмпіёнаў УЭФА сэзону 1999—2000 гадоў, але саступіў і сышоў з дыстанцыі ўжо ў другім раўндзе кваліфікацыі, прапусьціўшы далей славенскі «Марыбор». У Бэльгіі ж «Генк» зноўку здабыў кубка краіны, перайгуляўшу «Стандард», але скончыў сэзон на 9 радку. У наступным сэзоне клюб заняў яшчэ больш горшае 11 месца і саступіў у другім раўндзе Кубка УЭФА нямецкаму «Вэрдэру» пасьля таго, як пераадолеў у першым раўндзе швайцарскі «Цюрых». Пасьля такіх няўдалых выступаў «Генк» здолеў стаць чэмпіёнам краіны яшчэ раз у сэзоне 2001—2002 гадоў. На наступны сэзон каманда ўпершыню дайшла да групавога этапу Лігі чэмпіёнаў. І незважаючы на тое, што клюб заняў тамака апошняе чацьвёртае месца, але «Генк» годна выступаў супраць мадрыдзкага «Рэалу», «Ромы» і АЕКу, згуляўшы чатыры разы ўнічыю і саступіўшы толькі «Рэалу» ў Мадрыдзе з буйным лікам 6:0 і рымскай «Роме» ў хатнім паядынку зь лікам 0:1. У сэзоне 2006—2007 гадоў «Генк» заняў другое месца, саступіўшы першы радок сталічнаму «Андэрлехту». Лімбургцы амаль увесь сэзон былі наперадзе, але прапусьціў «Андэрлехт» наперад толькі пасьля паразы «Жэрміналю Бээрэрсхоту». Сэзон 2007—2008 гадоў стаўся сапраўднай катастрофай, бо «Генк» нават ня здолеў скончыў сэзон у верхняй палове табліцы, заняўшы расчаравальны 10 радок.

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 24 лютага 2024 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
1 Сьцяг Бэльгіі Бр Гэндрык Ван Кромбруге 1993
2 Сьцяг ЗША Аб Марк Макензі 1999
3 Сьцяг Гішпаніі Аб Муджаід Садык 2000
4 Сьцяг Кот-д’Івуару ПА Азіз Уатара 2001
7 Сьцяг Гамбіі Нап Аліеў Фадэра 2001
8 Сьцяг Бэльгіі ПА Браян Гэйнэн (капітан) 1997
9 Сьцяг Швайцарыі Нап Андзі Зэкірі 1999
10 Сьцяг Марока ПА Біляль Эль-Ханус 2004
14 Сьцяг Нігерыі Нап Іра Сор 2000
17 Сьцяг Славаччыны ПА Патрык Грошаўскі 1992
18 Сьцяг Дэмакратычнай Рэспублікі Конга Аб Жарыс Каембэ 1994
19 Сьцяг Бэльгіі ПА Ануар Аіт Эль-Гадж 2002
22 Сьцяг Украіны Аб Эдуард Собаль (ар. Страсбург) 1995
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
24 Сьцяг Бэльгіі Нап Люка Оен 2003
25 Сьцяг Аргентыны ПА Матыяс Галярса 2002
26 Сьцяг Бэльгіі Бр Маартэн Вандэвоорт 2002
27 Сьцяг Бэльгіі Нап Кен Нкюба 2002
30 Сьцяг Бэльгіі Бр Вік Шамбарэ 2003
41 Сьцяг Бэльгіі Бр Міке Пэндэрс 2005
46 Сьцяг Калюмбіі Аб Карляс Куэста 1999
67 Сьцяг Бэльгіі Нап Ноа Адэдэжы-Стэрнбэрг 2005
72 Сьцяг Бэльгіі Аб Жазуэ Кангалё 2006
77 Сьцяг Марока Аб Закарыя Эль-Уадзі 2001
78 Сьцяг Бэльгіі ПА Канстантынас Карэцас 2007
90 Сьцяг Ганы Нап Крыстафэр Баа 2004
99 Сьцяг Нігерыі Нап Толу Аракадарэ 2000

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]