Дэбіторская запазычанасьць
Дэбіторская запазычанасьць (лац. debitor — даўжнік) — сума даўгоў, належных установе ад юрыдычных і фізычных асобаў па выніках узаемін зь імі[1].
Беларусь[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
На 1 студзеня 2016 году пратэрмінаваная дэбіторская запазычанасьць у Беларусі вырасла да 60,417 трлн рублёў ($3,181 млрд). Зьнешняя пратэрмінаваная дэбіторская запазычанасьць павялічылася да 10,45 трлн рублёў[2] ($550,2 млн)[3].
На 1 жніўня 2017 г. агульны памер зьнешняй пратэрмінаванай дэбіторскай запазычанасьці перад прадпрыемствамі Беларусі склаў каля $500 млн, зь іх $210,4 млн (42%; 12% ад агулам расейскай) прыпадала на расейскія ўстановы. Пагатоў дэбіторская запазычанасьць расейскіх установаў перад прадпрыемствамі Беларусі склала $1783,3 млн[4].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Дэбіторская запазычанасьць // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 1998. — Т. 6. — С. 321. — 576 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0106-0
- ^ Марына Носава. Пратэрмінаваная запазычанасьць прадпрыемстваў па крэдытах за 2015 год вырасла больш чым удвая // БелаПАН, 26 лютага 2016 г. Архіўная копія Праверана 30 верасьня 2017 г.
- ^ Сярэднеўзважаны курс беларускага рубля ў адносінах да замежных валют на валютным рынку Рэспублікі Беларусь за 2016 год (1,8992 за даляр у студзені паводле дэнамінаваных цэнаў) // Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь, 2016 г. Праверана 30 студзеня 2017 г.
- ^ Эдуард Півавар. Канюк: невялікае скарачэньне дэбіторскай запазычанасьці адбылося, але агульная сума застаецца значнай // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 26 верасьня 2017 г. Праверана 30 верасьня 2017 г.
 |
Гэта — накід артыкула па эканоміцы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |