Зэфір (міталёгія)
Зэфі́р — у грэцкай міталёгіі бог заходняга ветру, вястун багоў. Сын Астрэя і Эас. Згаданы ў «Іліядзе» (II 147 і інш.). Аб розьніцы ва ўласьцівасьцях Зэфіру на Захадзе і на Ўсходзе мелі паняцьце складальнікі гамэраўскіх песень, якія прымушаюць Зэфіра дзьмуць на астравах блажэнных, якія знаходзяцца на крайнім захадзе і не ведаюць ні бур, ні дажджоў, ні сьнегу.
Яму прысьвечаны LXXXI арфічны гімн. Яго каханая — Хлярыда (па-лацінску: Флёра). Таксама Зэфір — супернік Апалёна ў каханьні да Гіяцынта.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7: Застаўка — Кантата. — 604 с. — ISBN 985-11-0130-3
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Зэфір (міталёгія) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў