Кляштар Сьвятой Біргіты

Славутасьць
Кляштар сьвятой Біргіты Pirita klooster
Рэшткі кляштару
Краіна	Эстонія
Места	Талін
Каардынаты	59°28′ пн. ш. 24°50′ у. д. / 59.467° пн. ш. 24.833° у. д. / 59.467; 24.833Каардынаты: 59°28′ пн. ш. 24°50′ у. д. / 59.467° пн. ш. 24.833° у. д. / 59.467; 24.833
Канфэсія	каталіцтва
Эпархія	Апостальская адміністратура Эстоніі^[d]
Ордэнская прыналежнасьць	Ордэн сьвятой Брыгіты
Тып	агульны
Тып будынка	кляштар
Архітэктурны стыль	готыка
Дата заснаваньня	XV стагодзьдзе
Будаваньне	1407—??? гады
Дата скасаваньня	1575
Статус	ахоўваецца дзяржавай
Стан	рэшткі
Сайт	Афіцыйны сайт
Кляштар сьвятой Біргіты на мапе Эстоніі Кляштар сьвятой Біргіты
Кляштар сьвятой Біргіты на Вікісховішчы

Кля́штар сьвято́й Біргі́ты (па-эстонску: Pirita klooster — кляштар Пірыта) — былы каталіцкі кляштар у Таліне (Эстонія). Належаў Ордэну сьвятой Брыгіты.

Узьвядзеньне манастыру пачалі заможныя рэвельскія купцы ў 1407 року, якія для кансультацыяў выклікалі двух манахаў з кляштару, заснаванага самой Брыгітай. Збудаваньне ўяўляла сабой тыповую для сярэднявечча сакральную пабудову ў позьнегатычным стылі. Кансэкраваў сьвятыню 15 жніўня 1436 року біскуп Таліну Гайнрых II.

Кляштар быў найбуйнейшай манастырскай пабудовай у Лівоніі. Пасярэдзіне тэрыторыі стаяла вялікая трохнэфавая зальная царква з дахам, які падтрымлівалі 12 слупоў. Паводле правілаў ордэну ў брыгіцкіх кляштарах маглі пражываць як мужчыны, так і жанчыны, аднак набажэнствы для іх адбываліся ў розны час. Сустракацца паміж сабой манахі і манашкі маглі толькі ў адмыслова прызначаным памяшканьні, разьдзеленым на дзьве паловы сьцяной. Такім чынам, яны не маглі бачыць адзін аднаго, але маглі перадаваць прадметы ці размаўляць празь дзіркі ў сьцяне.

Кляштар быў разбураны ў 1575 року расейцамі ў часе Лівонскай вайны^[1]. Пасьля гэтага ён быў закінуты і паступова разабраны на будаўнічы матэрыял. У XVII стагодзьдзі побач з руінамі кляштару былі заснаваныя могілкі, дзе хавалі мясцовых сялянаў. У 1930-я рокі на месцы былога кляштару манашак была распачатая сельскагаспадарчая дзейнасьць.

На сёньня ад усяго комплексу захаваўся адно заходні франтон кляштарнай царквы вышынёй 35 м і яе бакавыя муры. Перад царквой засталіся вапняковыя надмагільлі, датаваныя ў асноўным XIX стагодзьдзем.

У 2001 року побач быў пабудаваны новы кляштар манахіняў-брыгітак. Цяпер у ім пражываюць 8 сёстраў, якія прыехалі сюды з Мэксыкі ды Індыі^[2]. Пры кляштары дзейнічае гатэль, прызначаны для турыстаў.

У цяперашні час побач з рэшткамі манастыру ладзяцца канцэрты па вольным паветры, шторок 15 жніўня (у дзень кансэкрацыі) адзначаецца Дзень кляштару, падчас якога традыцыйна ладзіцца кірмаш. Дзейнічаюць экскурсіі для турыстаў.

Дадатковыя зьвесткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1965 року на тэрыторыі кляштару праходзілі здымкі беларускага мастацкага фільму «Горад майстроў» (рэжысэр Уладзімер Бычкоў).

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ History of the Pirita Convent in Tallinn (анг.). Кляштар Пірыта. Праверана 2 лістапада 2012 г.
^ Bridgettine sisters in Estonia (анг.). Кляштар Пірыта. Праверана 2 лістапада 2012 г.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Афіцыйная бачына (эст.) (анг.)
Віртуальны шпацыр (рас.)

[1] History of the Pirita Convent in Tallinn (анг.). Кляштар Пірыта. Праверана 2 лістапада 2012 г.

[2] Bridgettine sisters in Estonia (анг.). Кляштар Пірыта. Праверана 2 лістапада 2012 г.

[1]

[2]