Контрарэфармацыя

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Контрарэфармацыя — пэрыяд каталіцкага адраджэньня ў XVI—XVII стст. Лічыцца, што контрарэфармацыя пачалася ў часы папы Піюса IV ў 1560 і працягвалася да 1648 году — моманту заканчэньня Трыццацігадовай вайны.

Контрарэфармацыя ўключала ў сябе шырокі спэктар намаганьняў па барацьбе з пратэстантызмам. Вылучаюць пяць кірункаў дзейнасьці контрарэфармацыі:

  • веравучэньне;
  • духоўная і структурная перабудова;
  • манаскія ордэны;
  • духоўныя рухі;
  • палітычныя аспэкты.

На Беларусі пэрыяд Контрарэфармацыя характарызуецца актыўнаю дзейнасьцю ордэна езуітаў.

Копія «95-ці тэзаў» (1522)