Люіджы Пірандэльлё

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Люіджы Пірандэльлё
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 28 чэрвеня 1867(1867-06-28)[1][2][3][…]
Памёр 10 сьнежня 1936(1936-12-10)[5][2][3][…] (69 гадоў)
Сужэнец Maria Antonietta Portulano[d]
Дзеці Фаўста Пірандэла[d] і Стэфана Пірандэла[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці драматург, пісьменьнік, паэт, навэліст, сцэнарыст, рэжысэр
Гады творчасьці 18931936
Мова нямецкая і італьянская мова[6]
Узнагароды
Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры
Подпіс Выява аўтографу
http://www.pirandelloweb.com/
Бюст Люіджы Пірандэльлё ў Палерма

Пірандэльлё, Люіджы (па-італьянску: Luigi Pirandello) (28 чэрвеня 1867 — 10 сьнежня 1936) — італьянскі драматург і празаік, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі ў галіне літаратуры 1934 году.

Вучыўся ў Рымскім і Бонскім унівэрсытэтах. У 1898 прафэсар пэдагагічнага коледжа ў Рыме.

Дэбютаваў як паэт у 1889 (зборнік «Радасны боль»). Раньнія творы напісаны ў традыцыях верызму (зборнікі навэлаў «Каханьне без каханьня», 1894; «Навэлы на год», т. 1-5, 1901-19). У раманах «Адвержаная» (1901), «Нябожчык Матыя Паскаль» (1904) і інш., філязофска-псыхалягічных трагікамэдыях «Шэсьць пэрсанажаў у пошуках аўтара» (паст. 1921), «Генрых IV» (паст. 1922), «Кожны па-свойму» (паст. 1924), «Сёньня мы імправізуем» (паст. 1930) і інш. паказаны вобразы «негераічных» герояў, ілюзорнасьць чалавечых ідэалаў, адзінота, няўстойлівасьць і недасканаласьць грамадзкіх адносінаў, гульня выпадку ў лёсах людзей.

Люіджы Пірандэла адыграў значную ролю ў перабудове італьянскага і эўрапейскага тэатру XX ст. Яму прысуджана Нобэлеўская прэмія па літаратуры 1934.

Апавяданьне Пірандэла «Пара жаўрукоў» на беларускую мову пераклаў Валеры Буйвал.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ IMDb (анг.) — 1990.
  2. ^ а б Luigi Pirandello // Internet Broadway Database (анг.) — 2000.
  3. ^ а б Itaú Cultural Luigi Pirandello // Энцыкляпэдыя Ітау Культурал (парт.)São Paulo: Itaú Cultural, 2001. — ISBN 978-85-7979-060-7
  4. ^ а б Архіў гістарычных запісаў — 1808.
  5. ^ а б Елина Н. Г. Пиранделло Луиджи // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1975. — Т. 19 : Отоми — Пластырь. — С. 549.
  6. ^ CONOR.SI

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Люіджы Пірандэльлёсховішча мультымэдыйных матэрыялаў