Лямбірскі раён

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Лямбірскі раён
Герб
Агульныя зьвесткі
Краіна
Статус муніцыпальны раён[d]
Адміністрацыйны цэнтар Лямбір[1]
Дата ўтварэньня 20 ліпеня 1933
Насельніцтва
Плошча
  • 880,06 км²[2]
Месцазнаходжаньне
Мэдыя-зьвесткі
Часавы пас маскоўскі час, UTC+03:00
Тэлефонны код 83441
Афіцыйны сайт
   Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Ля́мбірскі раён (па-расейску: Лямбирский район, па-эрзянску: Лямбирьбуе, па-макшанску: Лямбирень аймак, па-татарску: Ләмберә районы) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў цэнтральнае частцы Мардовіі ў Расеі. Адміністрацыйным цэнтарам зьяўляецца вёска Лямбір.

Геаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Лямбірскі раён мяжуе з Рамаданаўскім, Чамзінскім, Бальшабярэзьніцкім, Качкураўскім, Рузаеўскім і Старашайгаўскім раёнамі, а таксама з сталіцай рэспублікі горадам Саранск на поўдні. З поўначы раён атачае Ніжагародзкая вобласьць. Плошча раёну складае 1379,29 км².

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Лямбірскі раён быў утвораны 20 ліпеня 1933 году адпаведнасьці з пастановай УЦВК. Вылучаны як асобны раён зь пераважна татарскім насельніцтвам, якое на той час складала 73%.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Насельніцтва раёну па стане на 2017 год складала 34 323 чалавек. Абсалютную большасьць складаюць расейцы, сярод іншых нацыянальнасьцяў пераважаюць татары, макшаны і эрзя.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Лямбірскі раёнсховішча мультымэдыйных матэрыялаў