Мікалай Ян Нарушэвіч

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Мікалай Ян Нарушэвіч

Герб «Вадвіч»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся невядома
Памёр 16 красавіка 1575
Род Нарушэвічы
Бацькі Павал Нарушэвіч
Жонка Барбара з Кунцэвічаў
Дзеці Мікалай, Ян, Крыштап

Мікалай Ян Нарушэвіч (? — 16 красавіка 1575) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар вялікі літоўскі1562), падскарбі земскі літоўскі1566).

Валодаў Хомскам і Жаберам у Пінскім павеце, маёнткамі ў Троцкім павеце і Жамойці. Трымаў Ваўкавыскае (1556), пазьней Маркаўскае і Мядзельскае староствы.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прадстаўнік шляхецкага роду Нарушэвічаў гербу «Вадвіч», сын Паўла. Меў брата Станіслава.

З 1544 навучаўся ў Кракаўскай акадэміі. Служыў Жыгімонту Аўгусту. У 1558 атрымаў урад каралеўскага сакратара. Быў адным з ініцыятараў валочнай памеры ў Літве. У 15541555 праводзіў яе ў Берасьцейскім старостве, да 1560 — у прыдняпроўскіх воласьцях (Гомель, Магілёў, Амсьціслаў, Ворша, Сьвіслач, Мазыр, Бабруйск, Крычаў).

Належаў да магнацкай апазыцыі Люблінскай уніі (1569), выступаў за права ВКЛ мець свае законы і склікаць асобныя соймы пры агульным з Польшчай абраньні караля і разьвязаньні пытаньняў абароны і замежнай палітыкі на супольных соймах. Па сьмерці Жыгімонта Аўгуста выступаў за кандыдатуру царэвіча Фёдара Іванавіча на сталец Рэчы Паспалітай, падпісаў элекцыю Генрыка Валезы[1].

Ажаніўся з Барбарай Кунцэвіч, зь якой меў сыноў Мікалая, Яна, Крыштапа.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Пазднякоў В. Нарушэвічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 349.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]