Магільнае (Лельчыцкі раён)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
(Перанакіравана з «Мірнае»)
Магільнае
трансьліт. Mahiĺnaje
Першыя згадкі: XX стагодзьдзе
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гомельская
Раён: Лельчыцкі
Сельсавет: Астражанскі
Вышыня: 150 м н. у. м.
Насельніцтва: 13 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2356
СААТА: 3228804038
Нумарны знак: 3
Геаграфічныя каардынаты: 51°57′22″ пн. ш. 28°37′1″ у. д. / 51.95611° пн. ш. 28.61694° у. д. / 51.95611; 28.61694Каардынаты: 51°57′22″ пн. ш. 28°37′1″ у. д. / 51.95611° пн. ш. 28.61694° у. д. / 51.95611; 28.61694
Магільнае на мапе Беларусі ±
Магільнае
Магільнае
Магільнае
Магільнае
Магільнае
Магільнае

Магі́льнае[1] (з 1964[2] году — Мі́рнае[1]) — вёска ў Лельчыцкім раёне Гомельскай вобласьці, за 6 км на паўднёвы ўсход ад Астражанкі, за 43 км на паўночны ўсход ад раённага цэнтру Лельчыцаў. Магільнае ўваходзіць у склад Астражанскага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вядома з пачатку XX ст. як хутар Буйнавіцкай воласьці Мазырскага павету. Да 1964 году называлася Магільнае.

У лістападзе 1942 году нямецка-фашысцкія захопнікі спалілі вёску і загубілі 12 жыхароў.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • XX стагодзьдзе: 1909 год — 19 двароў, 140 жыхароў; 1917 год — 11 двароў, 67 жыхароў; 1940 год — 50 двароў, 210 жыхароў; 1998 год — 19 двароў, 33 жыхары; 1999 год — 31 жыхар; 2000 год — 18 двароў, 26 жыхароў
  • XXI стагодзьдзе: 2010 год — 13 жыхароў

Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крама. Дзйнічае камунальнае сельскагаспадарчае прадпрыемства «Астражанка».

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf) С. 212
  2. ^ Краткий топонимический словарь Белоруссии / В.А. Жучкевич. — Мн.: Изд-во БГУ, 1974. — 448 с.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лельчыцкага р-на. — Мн.: Паліграфафармленне, 2002. — 606 с.: іл. ISBN 985-6351-13-8.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]